โครงงาน

“เครื่องชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูงแบบดิจิทัล”

ผู้จัดทำ

1. สามเณร เอกราช งามศิริ              ระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2
2. สามเณรชนะชัย บุญใส                ระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2
3. สามเณร ศุภกร พิศเพลิน             ระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2

ครูที่ปรึกษาโครงงาน

1. นายเชษฐา บุญเฮ้า
2. นางสาว วนิดา โวหาร

สถานศึกษา : โรงเรียนโพทธิ์สรีวิทยา จังหวัดศรีสะเกษ

โรงเรียนโพธิ์ศรีวิทยามีการดำเนินการตรวจสุขภาพให้กับสามเณรนักเรียน ซึ่งจะมีการชั่งน้ำหนักและวัดส่วนสูงด้วยทุกครั้ง โดยการวัดส่วนสูงและชั่งน้ำหนักในแต่ละครั้งจะใช้ครูฆราวาสเป็นผู้วัดส่วนสูงชั่งน้ำหนักให้กับสามเณรซึ่งค่าที่ได้จากการวัดส่วนสูงค่อนข้างคาดเคลื่อนและบางทีอาจจะดูไม่เหมาะสม ดังนั้นทางโรงเรียนจึงได้จัดทำโครงงานนี้ขึ้น เพื่อให้ได้ค่าการวัดส่วนสูง ชั่งน้ำหนักมีความถูกต้องแม่นยำ และสามารถนำข้อมูลที่ได้ไปวิเคราะห์หาแนวทางการส่งเสริมสุขภาพอนามัยสามเณรนักเรียนได้อย่างถูกต้อง

โครงงาน “เครื่องนับเหรียญอัตโนมัติ”
Automatic coin counting machine

ผู้จัดทำ

1. สามเณรกฤตพงศ์ มนตรีวง                  ระดับชั้น          มัธยมศึกษาปีที่ 2
2. สามเณรอนุเทพ แตงกวารัมย์               ระดับชั้น         มัธยมศึกษาปีที่ 2

อาจารย์ที่ปรึกษา พระทัศน์   สุทฺธสีโล

โรงเรียนวัดสระกำแพงใหญ่  อำเภออุทุมพรพิสัย  จังหวัดศรีสะเกษ

ในปัจจุบันคนเราต้องการสิ่งอำนวยความสะดวกมากขึ้น ซึ่งการใช้คนนับและจำแนกเหรียญจำนวนมาก อาจทาให้เกิดปัญหาในการนับที่ผิดพลาดและเสียเวลาได้จากปัญหาข้างต้นที่กล่าวมาโครงงานนี้จึงออกแบบเครื่องจำแนกประเภทเหรียญและนับเหรียญขึ้นมาเพื่อจำแนกเหรียญแต่ละชนิดโดยพิจารณาจากขนาดของเหรียญที่แตกต่างกัน

โครงงาน “ห้องเรียนอัจฉริยะ”

ผู้จัดทำ

1. สามเณรพงส์พิษณุ  ทัณยะลักษณ์           ระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2
2. สามเณรประวีร์   ชูวงค์                              ระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2
3. สามเณรพุฒิพงษ์   เรียงสันเทียะ             ระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2

ครูที่ปรึกษาโครงงาน : นายพิรพัฒน์ แก้วแสน

สถานศึกษา : โรงเรียน ศรีเกษตรวิทยา จังหวัด ศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

เนื่องจากในปัจจุบันเป็นยุคสมัยที่มีเทคโนโลยีและมีการนำเอาเทคโนโลยีเข้ามาใช้ในงานด้านต่าง ๆ อย่างหลากหลาย โรงเรียนศรีเกษตรวิทยา มีห้องเรียน 11 ห้อง มีการใช้กระแสไฟฟ้าเป็นปริมาณมาก ในช่วงพักฉันเพล บางครั้งก็ลืมปิดไฟปิดพัดลม ทำให้เกิดความสิ้นเปลืองไฟฟ้าโดยไม่เกิดประโยชน์ เพื่อบริหารจัดการใช้กระแสไฟอย่างมีประสิทธิภาพ พวกเราคิดว่าควรนำเอาเทคโนโลยีมาใช้ในการควบคุมระบบไฟในห้องเรียน เนื่องจากห้องเรียนมีนักเรียนเข้าไปใช้ห้องเรียนในแต่ละช่วงเวลาเราไม่สามารถทราบได้ว่ามีจำนวนเท่าใด และพวกเราควรจะปิดเครื่องใช้ไฟฟ้าได้อย่างเหมาะสมได้อย่างไร เพื่อไม่ให้เกิดความสิ้นเปลืองมากเกินไปและประหยัดพลังงานไฟฟ้าได้มากที่สุด พวกเราจึงได้คิดจะนำเอาเทคโนโลยีในปัจจุบันมาทำโครงงานนี้ซึ่งเรียกว่า “สวิทช์นับจำนวน” เพื่อให้เราสามารถนับจำนวนนักเรียนที่เข้าไปใช้ห้องน้ันและควบคุมการเปิด-ปิดไฟและพัดลม

โครงงาน
“ตรวจจับควันและเปลวเพลิงเตือนอัคคีภัย”

ผู้จัดทำ

1. สามเณรธนบูลย์ โพธิ์ตะนัง     ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
2. สามเณรชัยมงคล กมลหัตถ์   ชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2

อาจารย์ที่ปรึกษา

นายอรรถสิทธิ์ คำภูดี

โรงเรียนศรีเกษตรวิทยา จังหวัดศรีสะเกษ

อัคคีภัยเป็นสาธารณะภัยประเภทหนึ่งที่เกิดขึ้นได้ตลอดเวลาและเป็นปัญหาสำหรับประเทศไทย ซึ่งนับวันจะเกิดขึ้นบ่อยครั้งและทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น ก่อให้เกิดความสูญเสียต่อชีวิตและทรัพย์สิน และเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศเป็นอย่างมากการเกิด
อัคคีภัยส่งผลต่อสิ่งต่าง ๆ มากมาย  ทั้งสภาพแวดล้อมที่ถูกทำลาย ความสูญเสียที่เกิดตามมา ซึ่งสร้างความเสียหายและปัญหาให้แก่ประชาชน สังคมและประเทศชาติอย่างมาก

อัคคีภัยเป็นภัยที่ร้ายแรงที่สุดประการหนึ่งของประชาชนที่อยู่ในเขตเมือง เนื่องจากเมื่อเกิดอัคคีภัยขึ้นแล้ว ทำให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงแก่ผู้ประสบภัย นอกจากนี้ควันไฟและก๊าซพิษที่เกิดจากการเผาไหม้ยังก่อให้เกิดอันตรายต่อชีวิตของประชาชนอีกด้วยเพราะเล็งเห็นความสำคัญนี้ พวกเราจึงคิดว่า การสร้างอุปกรณ์ตรวจจับควันเพื่อเตือนอัคคีภัย น่าจะเป็นประโยชน์

โครงงาน

“ระบบช่วยเหลือเละป้องกันอัคคีภัย Version 2”

ผู้จัดทำ

1. สามเณรธีรเดช นิลเพชร ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. สามเณรนันทกร แก่นแก้ว ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายศิวรรจน์ สวัจฉัตว์
2. นางสาวสุนินาท พุฒจันทร์

โรงเรียนพระปริยัตธิรรมเกียรติแก้ววทิยา ตำบลศรีแก้ว อำเภอศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

เนื่องจากโครงงานระบบช่วยเหลือและป้องกันอัคคีภัย เวอร์ชั่นที่ 1 ที่ทางคณะผู้จัดทำโครงงานสร้างขึ้น ครั้งที่แล้วยังตอบสนองความต้องการได้ไม่ครอบคลุม ทางคณะผู้จัดทำจึงมีแนวคิดที่จะทำการพัฒนาโครงงานเรื่อง ระบบช่วยเหลือและป้องกันอัคคีภัย เวอร์ชั่นที่ 1 ทำงานได้ครอบคลุมมากยิ่งขึ้น โดยการสร้างห้องจำลองสถานการณ์เพิ่มเป็น 2 ห้อง เพื่อแสดงให้เห็นว่า ถ้าห้องใดห้องหนึ่งมีควันเพียงอย่างเดียวไม่มีเปลวไฟ ระบบจะไม่สั่งการให้รีเลย์ทำงาน เพื่อไม่ให้ปั๊มน้ำปล่อยน้ำลงมา

ดังนั้น จึงทำให้คณะผู้จัดทำโครงงานมีแนวคิดที่จะสร้างและพัฒนาโครงงาน หลังจากทดสอบการทำงาน ของระบบช่วยเหลือและป้องกันอัคคีภัย เวอร์ชั่นที่ 2 ได้ผลการทดสอบที่หน้าพึงพอใจในระดับหนื่ง ระบบการทำงานของเซนเซอร์ยังมีข้อบกพร่องอยู่ แต่โดยรวมแล้วทำงานได้ดี

โครงงาน

“ระบบควบคุมพัดลมอัจฉริยะ Version 2”

คณะผู้จัดทำ

1. สามเณรอนุชิต ศรีโยธี ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
2. สามเณรไพบูลย์ แก้วมงคล ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายศิวรรจน์ สวัจฉัตว์
2. นางสาวสุนินาท พุฒจันทร์

โรงเรียนพระปริยัติธรรมเกียรติแก้ววิทยา ตําบลศรีแก้ว อําเภอศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ

บทนำ

เนื่องจากว่าโรงเรียนพระปริยัติธรรมเกียรติแก้ววิทยาได้สร้างโรงนอนสําหรับสามเณรที่มาเรียนใน โรงเรียนและได้ให้สามเณรเป็นจํานวนมากเข้าไปใช้งานโรงนอน เพื่อเป็นการสะดวกต่อสามเณรที่จะได้ไม่ต้อง ขับรถกลับไปกลับมาบ้านและยังช่วยลดค่าน้ํามัน ซึ่งบ้านของสามเณรนั้นอยู่ต่างอําเภอและจังหวัด อีกทั้งยัง ประหยัดค่าใช้จ่ายของพ่อแม่ ผู้ปกครองของสามเณร ซึ่งห้องนอนหรือโรงนอนของโรงเรียนนั้นได้มีการติดตั้ง พัดลมแบบหมุน 180 องศา ไว้ที่เผดานทั่วห้องนอน เมื่อเวลาที่สามเณรได้เปิดใช้งานพัดลมแล้ว เวลาที่มี กิจกรรมเร่งด่วน หรือตอนที่สามเณรออกจากโรงนอน ก็อาจจะทําให้ลืมปิดการใช้พัดลมได้ เป็นเหตุให้เปลือง พลังงานไฟฟ้าเป็นจํานวนมาก ทางฝ่ายผู้จัดทําโครงงานจึงได้คิดที่จะแก้ไขปัญหาในเรื่องดังกล่าว โดยได้คิดค้น ระบบควบคุมพัดลมอัจฉริยะขึ้นมาเพื่อทําให้พัดลมเปิด-ปิดอัตโนมัติ เพื่อประหยัดพลังงานไฟฟ้าภายในโรงนอน ของโรงเรียน ระบบพัดลมอัจฉริยะ สามารถทํางานได้เป็นอย่างดีและมีประสิทฺธิภาพ โดยเวลาที่มีคนอยู่ในบริเวณ ใกล้เคียงพัดลมก็จะทํางานโดยอัตโนมัติ หากไม่มีคนอยู่ในบริเวณ ระบบก็จะปิดการทํางานเอง โดยไม่ต้องกังวล ในส่วนของการลืมปิดพัดลม

โครงงาน “ป้ายไฟวิ่งอัจฉริยะ Version 2”

บทคัดย่อ

เนื่องจากโครงงานป้ายไฟวิ่งอัจฉริยะ เวอร์ชั่น 1 ที่ทางคณะผู้จัดทำได้สร้างขึ้นเมื่อครั้งที่แล้วไม่ค่อยตอบสนองความต้องการของผู้ใช้งานจึงได้มีความคิดที่จะทำการพัฒนาโครงงาน เรื่อง ป้ายไฟวิ่ง เวอร์ชั่น1 ( RUNNING LIGHT V1) ให้เป็นเวอร์ชั่น 2 ทางผู้จัดทำจึงคิดค้นวิธีที่จะนำเทคโนโลยีมาใช้พัฒนาโครงงานให้ดีกว่าเดิมโดยเพิ่มเซนเซอร์ป้ายไฟวิ่งช่วยจะในการพัฒนาการประชาสัมพันธ์ในชีวิตประจำวัน ป้ายไฟวิ่งตัวนี้ถูกพัฒนาจากป้ายไฟวิ่ง v1 ซึ่งถูกสร้างให้มีระบบการทำงานที่หลากหลายขึ้น โดยการเพิ่มเซ็นเซอร์อุณหภูมิ และเซ็นเซอร์ตรวจจับความเคลื่อนไหว

หลังจากาการทดสอบการทำงานของระบบป้ายไฟวิ่งอัจฉริยะ เวอร์ชั่น2 ได้ผลการทดสอบที่น่าหน้าพอใจในระดับหนึ่ง ระบบการทำงานของเซ็นเซอร์ยังมีข้อบกพร่อง แต่โดยรวมแล้วทำงานได้ดี

ผู้จัดทำ

1.  สามเณรวรณัน พันธ์แก่น        ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3
2.  สามเณรวัชระ วงษ์คำ             ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

อาจารย์ที่ปรึกษา

1.  นางสาวสุนินาท พุฒจันทร์
2.  นายศิวรรจน์ สวัจฉัตว์

โรงเรียนพระปริยัติธรรมเกียรติแก้ววิทยา  ตำบลศรีแก้ว อำเภอศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ

โครงงาน

“ระบบควบคุมน้ำขาด-น้ำล้นอัตโนมัติ V2″

ที่มาและความสำคัญ

“น้ำ” เป็นสิ่งจำเป็นต่อการดำรงชีพของมนุษย์ เราจำเป็นต้อง บริโภคน้ำสะอาดเพื่อสุขภาพที่ดีของเราโดยทั่วไปแล้วคนเราอาจขาดน้ำได้ประมาณ 3-5 วัน หากเกินกว่านี้เราอาจเสียชีวิตได้เพราะน้ำเป็นส่วนประกอบหลักของร่างกายมนุษย์ คุณภาพของน้ำจึง มีอิทธิพลยิ่งต่อสุขภาพร่ายกายทำไมร่างกายต้องการน้ำ เหตุผลสำคัญที่สุดที่คุณภาพของน้ำมีความสำคัญนั้นคือ คนเราดื่มน้ำถึงหนึ่งตันต่อปี ซึ่งเป็นปริมาณมหาศาล ที่ครอบคลุมชีวิต ทั้งหมดของคนเรา ดังนั้นน้ำ จึงไม่ได้เป็นเพียง  เครื่องดื่มคลายกระหายปกติทั่วไปเท่านั้น แต่เป็นสิ่งจำเป็นต่อชีวิตของเรา ภายในวัดเกียรติแก้วสามัคคี โรงเรียนพระปริยัติธรรมเกียรติแก้ววิทยา มีการใช้ระบบสาธารณูปโภค เป็นระบบประปาของตนเองความสูงจากพื้น 20 เมตร ไม่ได้ใช้ระบบประปาของหมู่บ้าน ในการปั้มน้ำแต่ละครั้งพระอาจารย์ที่รับผิดชอบควบคุมการเปิด-ปิดด้วยตนเอง โดยพระอาจารย์จะคอยคาดเดาระดับน้ำที่อยู่ในแทงค์น้ำแล้วเปิด-ปิด ซึ่งหากวันใดที่พระอาจารย์ติดกิจนิมนต์ไม่มีเวลาว่างที่จะคอยมาเปิด-ปิดปั้มน้ำ ภายในวัดก็จะไม่มีน้ำใช้ทำให้เกิดความเดือดร้อน

ดังนั้น กลุ่มผู้ทำโครงงานจึงมีความคิดที่จะพัฒนาระบบควบคุมน้ำขาด น้ำล้นอัตโนมัติขึ้น เพื่อที่จะนำมาช่วยเหลือทางวัดและโรงเรียน ขณะที่พระอาจารย์ไม่ว่าง ป้องกันน้ำขาด-น้ำล้นและช่วยในการประหยัดทั้งน้ำ ทั้งไฟฟ้าและสามารถใช้น้ำได้อย่างอย่างต่อเนื่องอีกด้วย

ผู้จัดทำ

1. สามเณร กันต์ธีภพ อัตพงษ์ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3
2. สามเณร พงษพัศ รักธัญกรณ์ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นางสาวสุนินาท พุฒจันทร์
2. นายศิวรรจน์ สวัจฉัตว์

โรงเรียนพระปริยัติธรรมเกียรติแก้ววิทยา ตำบลศรีแก้ว อำเภอศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ

โครงงาน “ระบบรดน้ำหลังคา”

ผู้จัดทำ

1. สามเณรวิศวกร สายสืบ
2. สามเณรเสรีย์ ใจใหญ่
3. สามเณรสิทธิโชค บัวตี

อาจารย์ที่ปรึกษา:  พระอาจารย์เฉลิมชัย   ธมฺมชโย

สถานศึกษา: โรงเรียนวัดหย่วนวิทยา 177 หมู่ 3  ต.หย่วน   อ.เชียงคำ   จ.พะเยา   56110

บทนำ

ด้วยโรงอาหารของโรงเรียนถูกต่อเติมขึ้นจากด้านข้างอาคารเรียนโดยมุ่งหลังคากระเบื้องยื่นออกมาประมาณ 10เมตรและก่ออิฐสูงขึ้นมาประมาณ 1 เมตร เพื่อจัดทำเป็นส่วนของโรงอาหารเพื่อให้คณะครูและสามเณรนักเรียนได้ฉันภัตตาหารเพลอย่างเป็นสัดส่วน และยังใช้เป็นสถานที่จัดกิจกรรมต่างๆของโรงเรียน เช่น ประชุมสามเณรนักเรียน  ประชุมผู้ปกครอง  วันไหว้ครู  แลกของขวัญปีใหม่และอีกหลายๆกิจกรรม ในช่วงพักกลางวันซึ่งเป็นช่วงที่มีอากาศร้อนอบอ้าว แสงแดดสาดส่องลงมาที่หลังคาโรงอาหารประจวบกับหลังคาโรงอาหารต่ำ จึงทำให้อากาศไม่มาสามารถที่จะถ่ายเท ทำให้การพักฉันภัตตาหาร รับประทานอาหารกลางวันและจัดกิจกรรมต่างๆในช่วงบ่าย จึงเป็นบรรยากาศที่ต้องปาดเหงื่อปาดไคลกันไปแทบถ้วนทั่วทุกๆรูป/คน เพื่อเป็นการแก้ไขปัญหาดังกล่าวข้างต้นที่ได้กล่าวมา จึงได้คิดค้นโครงงานด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโดยใช้ไอซีทีจากการไปเข้าค่าย  อิคคิวซัง1 ปีที่ 5  เมื่อวันที่ 20 – 22 พฤศจิกายน 2560 ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ที่ผ่านมา โดยเป็นระบบ Springer พ่นน้ำแบบกระจายเป็นวงกว้างติดตั้งไว้บนหลังคาของโรงอาหารเพื่อเป็นการลดอุณหภูมิที่ร้อนระอุจากการที่แสงแดดสาดส่องมาที่หลังคา เป็นการคลายความร้อนให้กับครู สามเณรนักเรียนในช่วงการจัดกิจกรรมยามบ่ายที่โรงอาหาร โดยใช้การเรียนโปรแกรมลงบน GoGo board พร้อม Temperature sensor  และการสั่งเปิดปิดน้ำผ่าน  Solenoid Valve โดยมี Rely เป็นตัวสับ swift ระบบฟ้าที่เข้าสู่  Solenoid Valve

โครงงาน 

“เครื่องอบลดความชื้นเมล็ดพันธ์ุทางการเกษตร”

ผู้จัดทำ

1. สามเณรกิตติพงษ์ อินต๊ะวิชัย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
2. สามเณรวทัญญู สมภิพงษ์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
3. สามเณรคณิศร สุขทัน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายจีรวัฒน์ ปันทองมา
2. นางทรรศนาพร ปันทองมา

สถานศึกษา

โรงเรียนวัดดอนมงคลสันติสุขวิทยา เลขที่ 199 หมู่ 4 ต.ดู่พงษ์ อ.สันติสุข จ.น่าน รหัสไปรษณีย์ 55210

ที่มาและความสำคัญ

เนื่องจากในชุมชนมีการประกอบอาชีพทางการเกษตรเป็นหลัก เช่น การปลูก ข้าว ปลูกถั่วเขียว ข้าวโพด เป็นต้น แต่ต้องชื้อเมล็ดพันธุ์พืชจากท้องตลาดที่มีราคาสูงในการลงทุนการผลิต และถูกกดราคาผลผลิตจากพ่อค้าคนกลางในการมารับซื้อผลผลิตโดยการอ้างจากค่าความชื้นของเมล็ดพันธุ์ จึงมีความจำเป็นในการเก็บรักษาเมล็ดพันธุ์พืชให้มีคุณภาพและผลิตเองได้

ดังนั้นทางโรงเรียนวัดดอนมงคลสันติสุข จึงได้คิดค้นโครงงาน “เครื่องอบลดความชื้นของเมล็ดพันธุ์ทางการเกษตร” ขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรหรือชุมชนในการแก้ปัญหาลดต้นทุนในการชื้อเมล็ดพันธุ์ที่มีราคาสูง และเป็นการเพิ่มมูลค่าของผลผลิตทางการเกษตรที่ต้องมีการวัดค่าความชื้นของเมล็ดพันธุ์เป็นตัวกำหนดราคา รวมทั้งต้องมีความจำเป็นในการเก็บรักษาเมล็ดพันธุ์พืชให้มีคุณภาพและระยะเวลายาวนานขึ้น