โครงงาน “ตู้เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อกล้วยหิน”

ผู้จัดทำ

1. นาย ซาฟีอีน  ปรีแต                              ระดับชั้นมัธยมศึกษาที่ 5
2. นาย ฮัมดัน     ตาเยะ                             ระดับชั้นมัธยมศึกษาที่ 6
3. นาย อำมัร      มะลี                                 ระดับชั้นมัธยมศึกษาที่ 6

อาจารย์ที่ปรึกษา: นางสาว นูซีลา จินตรา

สถานศึกษา: โรงเรียนสมบูรณ์ศาสน์  อำเภอยะหา  จังหวัดยะลา

บทนำ

กล้วยเป็นพืชที่ปลูกดูแลง่ายสามารถเจริญเติบโตได้ทุกสภาพพื้นที่และปลูกได้ทุกภาคของประเทศไทยกล้วยเป็นพืชที่มีเกี่ยวเนื่องกับวิถีชีวิตของคนไทยมานาน กล้วยหินเป็นกล้วยชนิดหนึ่งที่ปลูกในจังหวัดยะลา คนภาคใต้ตอนล่างจะรู้ดี แต่อีกหลายคนที่ยังไม่รู้จักกล้วยหินดีเมืองยะลา และปัจจุบันได้ห่างหายไปจะยังเหลือในบางพื้นที่อีกทั้งคนภาคใต้ตอนล่างหั่นมาเลี้ยงนกกรงหัวจุเยอะจึงซื้อกล้วยหินเป็นอาหารของนกหัวจุ ทำให้กลุ่มกระผมสนใจจะรื้อฟื้นให้กล้วยหินมีมากขึ้น และราคาดีขึ้น ตอนนี้โรงเรียนสมบูรณ์ศาสน์นิยมมาปลูกกล้วยหินมากขึ้นและจะใช้หลักวิทยาศาสตร์เพาะเนื้อเยื่อกล้วยหินและนำเนื้อเยื่อกล้วยหินจากหลากหลายพื้นที่มาศึกษาและทดลองจึงสนใจทำโครงงานตู้เพาะเนื้อเยื่อกล้วยหินขึ้น

โครงงาน “บ้านตากอาหารเเห้ง”

ผู้จัดทำ

1. เด็กชาย มาลีกี  มะแซจือนารง                    ระดับชั้นมัธยมศึกษาที่  2
2. เด็กชาย ซูไฮมี  เลาะราแม                           ระดับชั้นมัธยมศึกษาที่  2
3. เด็กชาย ยีฮาดุดีน  เจะยิ                               ระดับชั้นมัธยมศึกษาที่  1

อาจารย์ที่ปรึกษา:  นางสาว มารีแย  แปเฮาะอีเล

สถานศึกษา: โรงเรียนสมบูรณ์ศาสน์  อำเภอยะหา   จังหวัดยะลา

บทนำ

โครงงาน บ้านตากอาหารแห้งอัจฉริยะจัดทำขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อลดเวลาในการ พัฒนาให้ตัวเครื่องสามารถตัดการทำงานของระบบตากอัตโนมัติ เมื่อได้ค่าความร้อนในบ้านตามที่กำหนด และนำไปใช้ในสถานประกอบการ

วิธีดำเนินการ เริ่มเก็บรวบรวมข้อมูลเบื้องต้น สำรวจ ออกแบบ ศึกษารายละเอียดการสร้าง และหาประสิทธิภาพของเครื่อง บ้านตากอาหารแห้งอัจฉริยะ ผลการศึกษา พบว่า โครงงานบ้านตากอาหารแห้งอัจฉริยะ ตั้งค่าการทำงานตามที่ กำหนดโดยมีอุปกรณ์ควบคุมความร้อนมาใช้ควบคุมการทำงานสามารถทำงานได้ โดยใช้ความสะดวกสบายทางเทคโนโลยี ในยุคปัจจุบันเป็นการควบคุมและประหยัดเวลาของผู้ใช้ได้มากขึ้น ผู้ใช้เครื่องนี้สามารถเอาเวลาไปดูแลและทำอย่างอื่นได้อีกด้วย

โครงงาน
“ระบบบำบัดน้ำเสียสำหรับบ่อเลี้ยงปลา (บ่อปูนซีเมน) ผ่าน IOT”

ผู้จัดทำ

1. เด็กชายนูรุดดีน มาหามัด
2. เด็กชายลุตฟีร์     นาวาวี
3. เด็กชายซอฟรอน     สาแล๊ะ

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายมัรสุกี    สะอุ
2. นายสุกรี     สะอะ

สถานศึกษา: โรงเรียนพีระยานาวินคลองหินวิทยา  หมู่ที่ 2ตำบลปากล่อ อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี

บทนำ

ปัจจุบันมีอาชีพมากมายที่สามารถสร้างรายได้ให้แก่ครอบครัวและชุมชนซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือการทำเกษตร   เกี่ยวกับการเลี้ยงปลาซึ่งเป็นอาชีพที่นิยมในหลายๆพื้นที่ ซึ่งในการทำอาชีพนี้มักเจอกับปัญหาเกี่ยวกับน้ำเสียในบ่อเลี้ยงปลา(บ่อซีเมน) และต้องเปลี่ยนน้ำทิ้งบ่อยๆ ซึ่งมันทำให้ใช้น้ำอย่างสิ้นเปลืองไปเปล่าๆ

ดั้งนั้นหากเราสามารถประดิษฐ์เครื่องกรองน้ำสมองกลระบบอัจฉริยะด้วย IoTก็จะสามารถช่วยเหลือในการทำกิจกรรมของโรงเรียนแล้วยังสามารถส่งเสริมให้เกษตรกรนำไปใช่ได้อย่างดี และช่วยลดค่าใช้จ่ายส่วนนี้ไป และช่วยอำนวยความสะดวกแก่เกษตรกรที่ทำอาชีพเลี้ยงปลาอีกด้วย

โครงงาน “เครื่องฟักไข่เบตงอัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายซอยฟูลเลาะห์        ซามะ              ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นายอัฟฟาน                ดีเย๊าะ               ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
3. นายบุญยามีน               เจ๊ะเต๊ะ             ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

อาจารย์ที่ปรึกษา:  นางสาวกามารียะห์    อาแว

สถานศึกษา:   โรงเรียนต้นตันหยง  อำเภอ รือเสาะ       จังหวัดนราธิวาส

บทนำ

ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้อาชีพเกษตรกรรมถือได้ว่าเป็นอาชีพหลักที่สร้างรายได้ให้กับคนในพื้นที่ ผลผลิตที่มีความสำคัญได้แก่ การเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์ โดยเฉพาะการเลี้ยงไก่ ซึ่งอาจจะเลี้ยงไว้เพื่อ หรือบริโภค เนื่องด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสภาพอากาศที่ไม่อำนวยนัก  อาจทำให้การเจริญเติบโตของไข่ และตัวแม่ไก่เองที่มีสุขภาพที่ไม่แข็งแรง ไก่มีการจิกไข่ทำให้ตายหรือเกิดจากการเจริญเติบโตได้ไม่สมบูรณ์ ปัจจัยที่มีความสำคัญต่อการฟักไข่ไก่ คือ ความชื้น อุณหภูมิและการระบายอากาศ

ดังนั้นทางทีมงานจึงเล็งเห็นปัญหาเหล่านี้ จึงต้องการที่สร้างระบบควบคุมอุณหภูมิของตู้ฟักไข่โดยใช้ Kidbright โดยจะตั้งค่าอุณหภูมิ 37.5 – 38.0 c  ใช้เวลา1-18 วัน และอุณหภูมิ 36.1-37.2c ใช้เวาลา18-21วัน ถ้าอุณหถูมิภายในตู้ เย็นลง หลอดไฟจะสว่างพออุณหภูมิถึงที่กำหนด หลอดไฟจะดับ (ควบคุมอัตโนมัติ) และถ้าอุณหภูมิในตู้เพิ่มขึ้นจะเพิ่มความชื้น (ควบคุมอัตโนมัติ)

สังเกตได้ว่า สัญชาติญาณของไก่บ้านตัวผู้มักจะกินไข่ไก่ที่ฟักออกมา พวกเราจึงคิดค้นสร้างตู้ฟักไข่ขึ้นมา  เพื่อที่จะไม่ให้ไข่ไก่ถูกตัวผู้กินหรือสัตว์อื่นๆที่อันตรายและเพิ่มประสิทธิภาพในการฟักไข่ไก่ได้มากขึ้น.

ดังนั้นทางทีมงานจึงต้องการสร้างระบบควบคุมอุณหภูมิของตู้ฟักไข่โดยใช้ Kidbright นี้ขึ้นมาใหม่ เพื่อสะดวกในการควบคุมอุณหภูมิของตู้ฟักไข่โดยใช้ Kidbright เพื่อเพิ่มเวลาว่างในการทำกิจกรรมอื่นๆ และยังสร้างรายได้ให้แก่ชุมชนโดยการนำลูกไก่ไปขาย

โครงงาน
“ระบบควบคุมการเปิด ปิดพัดลม ด้วยเสียงพูดโดยใช้โมดูล voice”

ผู้จัดทำ

1. เด็กหญิงดารุณี   ฮีลา
2. เด็กชายอับดุลเลาะห์  สามะ
3. เด็กชายนัสรุดดีน  แก่ต่อง

อาจารย์ที่ปรึกษา: นางสาวคอรีเย๊าะ   วามะ

สถานศึกษา:  โรงเรียนต้นตันหยง จังหวัดนราธิวาส

บทนำ

เนื่องจากปัจจุบันเทคโนโลยีต่างๆ นับว่ามีความสำคัญก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว  มีการพัฒนาสิ่งของต่าง ๆ ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเรื่อยๆ  เพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์ที่มีอย่างไม่สิ้นสุด ทุกวันนี้ได้มีเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆมากมายที่ถูกพัฒนาขึ้นหรือดัดแปลงให้มีความแปลกใหม่ น่าสนใจดีกว่าเดิม ทำให้มีการใช้งานง่ายขึ้น และมีความสะดวกสบายมากขึ้นในการใช้งาน เครื่องใช้ไฟฟ้ามีบทบาทสำคัญต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์ในแต่ละวัน เช่น พัดลม เนื่องจากประเทศไทยตั้งอยู่ในเขตร้อนชื้น ทำให้มีอุณหภูมิสูงตลอดปี ดังนั้นพัดลมจึงเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดหนึ่งที่มีความสำคัญในการช่วยบรรเทาความร้อน แต่ทุกวันนี้พัดลมในท้องตลาดเป็นพัดลมที่ต้องใช้ปุ่มกดในการเปิด-ปิด และเวลาที่เราทำงานหรือนอนอยู่อุณหภูมิในห้องเพิ่มมากขึ้นหรือลดลงทำให้เราต้องเดินหรือลุกจากที่นอนเพื่อไปเปิด-ปิดพัดลมด้วยตัวเอง เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับผู้ใช้งาน ทำให้ไม่เสียเวลาในการไปเปิดหรือปิดพัดลม

ดังนั้นกลุ่มของข้าพเจ้า จึงได้จัดทำโครงงาน ระบบควบคุมการเปิด – ปิดและปรับความเร็วพัดลมโดยใช้ KidBright

โครงงาน
“โรงเรือนเพาะเห็ดฟางจากทะลายปาล์ม”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวทิพย์มณี    แป้นแก้ว     นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นางสาวกันติศา      อักษร        นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
3. นางสาวกิตติญา      กูลดี         นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนพดล  พุทธพฤกษ์
2. นางสาวตัสนีม หลังปุเต๊ะ

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๓๗ จังหวัดกระบี่  สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ

บทนำ

         คณะผู้จัดทำได้เล็งเห็นถึงความสำคัญของปัญหาที่เกิดขึ้นจากทะลายปาล์มที่เหลือจากการสกัดเอาน้ำมันจากลูกปาล์ม จึงได้คิดค้นที่จะทำโครงงานโรงเพาะเห็ดฟางจากทะลายปาล์มโดยการนำเอาเทคโนโลยีThailand 4.0 มาประยุกต์เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้อุปโภคเนื่องจากจังหวัดกระบี่มีพื้นที่ในการทำเกษตรกรรมเป็นจำนวนมากและทางโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๓๗ จังหวัดกระบี่ มีการส่งเสริมการมุ่งเน้นการฝึกอาชีพการมีการงานทำของนักเรียนและคนในชุมชนเราจึงคิดค้นหาวิธีแก้ปัญหาเพื่อช่วยเพิ่มรายได้ให้แก่คนในชุมชนหรือชาวเกษตรกรและนักเรียนโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๓๗ จังหวัดกระบี่เพื่อให้คลายความกังวลจากผลของทะลายปาล์มที่ผ่านการสกัดเอาน้ำมันมาแล้ว

จากการทดลองโรงเพาะเห็ดฟางจากทะลายปาล์ม สรุปได้ว่าโรงเพาะเห็ดฟางจากทะลายปาล์มสามารถที่จะช่วยเหลือชาวเกษตรกรได้ผลผลิตตามเป้าหมายที่ได้วางไว้โดยสามารถที่จะเพิ่มมูลค่าให้กับเห็ดฟาง เพิ่มรายได้ให้เกษตรกร เพิ่มอาชีพให้กับคนในชุมชน และนักเรียนโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๓๗ จังหวัดกระบี่ทุกคน โดยการนำความคิดมาประยุกต์ใช้ให้เข้ากับเทคโนโลยีในปัจจุบันจึงมีผลเกิดเป็นโรงเพาะเห็ดฟางจากทะลายปาล์มที่ทำหน้าที่ควบคุมอุณหภูมิ ความชื้น การเปิด-ปิด ตัวHeater ตัว Cooler มอเตอร์ในการให้น้ำไปยังให้ตัวสปริงเกอร์ อีกทั้งใช้แผงโซล่าเซลล์ในการเก็บพลังงานไฟฟ้า

โครงงาน
“โรงตากผ้าอัตโนมัติพลังงานแสงอาทิตย์”

ผู้จัดทำ

1. นายจรุวัตร  จันทร์แก้ว  ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
2. นางสาวพิณทิพ  ระย้า  ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
3. นางสาวกัญญารัตน์  จิตรานนท์  ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนพดล พุทธพฤกษ์
2. นางสาวตัสนีม หลังปุเต๊ะ

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๓๗ จังหวัดกระบี่ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ

บทนำ

คณะผู้จัดทำได้เล็งเห็นความสำคัญของปัญหาที่เกิดขึ้นจากเสื้อผ้าที่เปียกหรืออับชื้นจึงได้คิดค้น  ที่จะทำโครงงานโรงตากผ้าอัตโนมัติพลังงานแสงอาทิตย์  โดยการนำเทคโนโลยีในยุคของ Thailand 4 .0   ในการคิดคำนวณและควบคุมการทำงานของโรงตากผ้าอัตโนมัติพลังงานแสงอาทิตย์โดยการเปิด – ปิดโรงตากผ้าแบบอัตโนมัติ และจะทำให้นักเรียนไม่ต้องกังวลว่าผ้าจะเปียกหรือไม่เวลาฝนตก จึงนำมาประยุกต์เพื่อตอบสนองความต้องการของนักเรียน  ซึ่งเป็นการช่วยประหยัดเวลา  ความเป็นกังวล   และโรคต่าง ๆ ที่จะตามมาทีหลังได้

จาการทดลองโรงตากผ้าอัตโนมัติพลังงานแสงอาทิตย์  สรุปได้ว่าโรงตากผ้าสามารถเปิด – ปิดเองอัตโนมัติ  ซึ่งเครื่องมือจะทำตามเงื่อนไขที่ผู้จัดทำต้องการเพื่อให้บรรลุตามจุดประสงค์และเป้าหมาย  เหตุผลที่โรงตากผ้าสามารถเปิด – ปิดได้เองอัตโนมัตินั้น  เนื่องจากเมื่อฝนตกและมีค่าความเข้มแสงต่ำกว่าปกติจะทำให้โรงตากผ้าปิดโดยอัตโนมัติ  และจะเปิดเองโดยอัตโนมัติก็ต่อเมื่อมีฝนหยุดตกและมีค่าความเข้มแสงปกติหรือแดดออก ซึ่งโรงตากผ้ายังสามารถแสดงผลบนจอ LCD ในรูปแบบค่าของอุณหภูมิและความเข้มของแสงได้อีกด้วย และสามารถเก็บพลลังงานแสงอาทิตย์ไว้ในโซล่าเซลล์เพื่อใช้ในตอนกลางคืนหรือตอนที่ไฟดับได้

โครงงาน
“เครื่องทำยางลบจากน้ำยางพารากึ่งอัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวชุติมา   พุทธพงษ์   นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นางสาวกมลชนก   ศิริคุณ   นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
3. นายวิทวัส  มะณรินทร์        นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนพดล พุทธพฤกษ์
2. นางสาวตัสนีม หลังปุเต๊ะ

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 37 จังหวัดกระบี่ สังกัดสำนักงานบริหารงานการศึกษาพิเศษ

บทนำ

คณะผู้จัดทำได้เล็งเห็นถึงความสำคัญของปัญหาที่เกิดขึ้นจากน้ำยางที่ล้นตลาดและราคาน้ำยางตกต่ำจึงได้คิดค้นที่จะทำโครงงานเครื่องทำยางลบจากน้ำยางพารากึ่งอัตโนมัติ โดยการนำเอาเทคโนโลยี Thailand 4.0 มาประยุกต์เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้อุปโภคเนื่องจากจังหวัดกระบี่ มีพื้นที่ในการทำเกษตรกรรมเป็นจำนวนมากและทางโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๓๗ จังหวัดกระบี่ มีการส่งเสริมการมุ่งเน้นการฝึกอาชีพการมีการงานทำของนักเรียนและคนในชุมชนซึ่งในพื้นที่ที่ปลูกต้นยางพารา แต่เมื่อมีผลผลิตที่ออกมานั้นเป็นน้ำยางแล้วมีรายได้น้อย เนื่องจากราคาน้ำยางตกต่ำเราจึงคิดค้นหาวิธีแก้ปัญหาเพื่อช่วยเพิ่มรายได้ให้แก่คนในชุมชนหรือชาวเกษตรกรและนักเรียนโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๓๗ จังหวัดกระบี่เพื่อให้คลายความกังวลจากผลของราคาน้ำยางตกต่ำและยางพาราล้นตลาด

จากการทดลองเครื่องทำยางลบจากน้ำยางพารากึ่งอัตโนมัติ สรุปได้ว่าเครื่องทำยางลบจากน้ำยางพารากึ่งอัตโนมัติ สามารถที่จะช่วยเหลือชาวเกษตรกรได้จริงตามเป้าหมายที่ได้วางไว้โดยสามารถที่จะเพิ่มมูลค่าของน้ำยางพาราและเพิ่มรายได้ให้เกษตรกรและเพิ่มอาชีพให้กับคนในชุมชน นักเรียนโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๓๗ จังหวัดกระบี่ทุกคน โดยการควบคุมการทำงานของสวิตช์ เปิด-ปิด 1และ 2 โดยสวิตช์ที่ 1 ควบคุมรีเลย์ ซึ่งที่ทำหน้าที่ควบคุมการเปิด-ปิด มอเตอร์ในการปล่อยของเหลวและสสารที่ใช้ในการแข็งตัวของน้ำยางพาราและควบคุมการปั่นเหวี่ยงโดยมอเตอร์ และเมื่อกดสวิตช์ 2 รีเลย์จะทำการเปิดให้น้ำยางพาราที่ผ่านปั่นเหวี่ยงเสร็จแล้วไหลลงมายังตู้อุณหภูมิที่เตรียมไว้เพื่อให้น้ำยางพาราแข็งตัวและนำมาใช้ได้จริงตามเกณฑ์ที่วางไว้

โครงงาน “โรงเรือนปลูกผักมินิอัจฉริยะ “

ผู้จัดทำ

1. นางสาวรูฮานี หะยีดอเลาะ                 นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นายเดชาพล แชกระโทก                   นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
3. นางสาวนูรฮาซีเกง มะปีเยาะ             นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นางสาวเปรมยุดา จันทร์เหมือน
2. นางสาวปาตีเมาะ กอและ

สถานศึกษา:  โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์นราธิวาส  ตำบลโละจูด อำเภอแว้ง จังหวัดนราธิวาส

บทนำ

โครงงานฉบับนี้ได้ทำการศึกษาและพัฒนาการทำงานของโรงเรือนปลูกผักเคลื่อนที่ แล้วนำมาพัฒนาให้มีการแจ้งเตือนแบบรวดเร็ว โดยดัดแปลง เพื่อให้สามารถควบคุมการรดน้ำและตรวจวัดปริมาณธาตุในดินโดยอัตโนมัติ

การออกแบบขนาดโครงสร้างและสร้างโรงเรือนปลูกผักมินิอัจฉริยะ ทำการร่างแบบ ให้ได้ขนาดตามแบบ คือขนาดความกว้างของฐาน 80 เซนติเมตร x 80 เซนติเมตรโรงเรือนปลูกผักมินิอัจฉริยะมี 3 ชั้น ด้วยกันโดยความสูงจากฐานของขั้นแรก 80 เซนติเมตร ขั้นที่ 2 สูง 65 เซนติเมตร ขั้นที่ 3 สูง 50 เซนติเมตร เมื่อได้จำนวนตามที่ต้องการแล้ว เริ่มทำการประกอบชิ้นส่วนต่าง ๆ ตามแบบที่ทำการร่างไว้ โดยการออกแบบนี้จะทำการจำลองแปลงปลูกผักมินิอัจฉริยะ ซึ่งสามารถควบคุมการรดน้ำเพื่อเพิ่มความชุ่มชื้นในดิน

จากการทดลองการปลูกผัก สรุปได้ว่า โรงเรือนปลูกผักสามารถตรวจจับความชื้นในดิน และเพิ่มความชื้นในดิน เหตุผลที่แบบจำลองโรงเรือนปลูกผักมินิอัจฉริยะสามารถตรวจจับความชื้นในดิน เพราะถ้าหากเมื่อผักที่ปลูกไว้ในโรงเรือนขาดความชื้นในดินจะส่งสัญญาณไปยังผู้ควบคุมการสั่งการผ่านโทรศัพท์ในแอปพลิเคชั่น BLYNK ที่ถูกติดตั้งโปรแกรมไว้อย่างรวดเร็วและสามารถเชื่อถือได้ 100% และการทำจัดทำต้นแบบจำลองโรงเรือนปลูกผักนี้สามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการดูแลสุขภาพในด้านของการรับประทานผักที่ปลอดสารพิษและประหยัดค่าใช้จ่ายในการซื้อผักบางชนิดเพื่อประกอบอาหาร

โครงงาน “Image2Painting”

ผู้จัดทำ

1. นายเทวฤทธิ์ เจริญฤทธิ์        ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นายธีรวัฒน์ สังข์สิงห์           ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

อาจารย์ที่ปรึกษา: นายภิญโญ ยลธรรม์ธรรม

สถานศึกษา: โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์สุราษฎร์ธานี   จังหวัดสุราษฎร์ธานี

บทนำ

เนื่องจากพวกเรามีความสนใจในงานศิลปะของ แวนโก๊ะ (Vincent van Gogh [1]) แต่พวกเราไม่สามารถวาดภาพให้เหมือนตามรูปแบบจริงได้ดังนั้นพวกเราจึงคิดโครงงาน Image2Painting ขึ้นเพื่อน าไฟล์รูปภาพมาแปลงเป็นงานศิลปะภาพวาด โดยใช้ KidBright และ Raspbetrry Pi เป็นตัวสมองกลฝังตัวในการทำงาน ซึ่งเราได้แนวคิดนี้มาจากเครื่องพิมพ์3D [2] แต่ต้องการให้มีโครงสร้างที่ซับซ้อนน้อยกว่า โครงงานImage2Painting สามารถประยุกต์ใช้งานในการเรียนการสอนวิชาศิลปะ  คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และศาสตร์ในด้านอื่น ๆ ได้อีกด้วย