โครงงานสมองกลฝังตัว

  • หน้าหลัก
  • อิคคิวซัง
    • ปีการศึกษา 2562
    • ปีการศึกษา 2561
    • ปีการศึกษา 2560
    • ปีการศึกษา 2559
    • ปีการศึกษา 2558
    • ปีการศึกษา 2557
    • ปีการศึกษา 2556
  • ทสรช.
    • ปีการศึกษา 2562
    • ปีการศึกษา 2561
    • ปีการศึกษา 2560
    • ปีการศึกษา 2559
  • สถานพินิจ
    • ปีการศึกษา 2562
  • โรงเรียนคนพิการ
    • ปีการศึกษา 2562
  • มหาวิทยาลัย
    • ปีการศึกษา 2560
    • ปีการศึกษา 2559
  • STEM ปี 2560
  • Show&Share2022
    • โครงงานสิ่งประดิษฐ์เพื่อศึกษาและดูแลสิ่งแวดล้อม
    • โครงงานสิ่งประดิษฐ์เพื่อการเกษตรอัจฉริยะ
    • โครงงานสิ่งประดิษฐ์เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและชุมชน
    • โครงงานลิฟต์
    • รายชื่อผู้เข้าแข่งขันอื่นๆ

P73 004. โครงงานเครื่องช่วยหมักปุ๋ยอัตโนมัติ (ม.ปลาย) โรงเรียนวัดไผ่ดำ จ. สิงห์บุรี

Posted on August 22, 2020 by hrh Posted in projectikkq2021, โครงงานสมองกลฝังตัว-ม.ปลายss2020 .

โครงงานเครื่องช่วยหมักปุ๋ยอัจฉริยะ

(ม.ปลาย)

 

 

ผู้จัดทำ

  1. ส.ณ.จารุวัฒน์  อุดสุรินทร์
  2. ส.ณ.สัญญา  สวงโท
  3. ส.ณ.สกลกรานต์  ขุนพรม

อาจารย์ที่ปรึกษา : น.ส.พนิดา  เล้าประเสริฐ, น.ส.ปวีณา  จันทร์เพ็ง

สถานศึกษา : โรงเรียนวัดไผ่ดำ แผนกสามัญศึกษา

บทนำ

เศษอาหาร เป็นสาเหตุสำคัญประการหนึ่งที่ก่อให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมและมีผลต่อสุขภาพ  ซึ่งของเสียกำลังมีปริมาณเพิ่มมากขึ้นทุกปี นับเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นของชุมชุน ทำให้มีการเน่าเปื่อย ส่งกลิ่นเหม็น กลายเป็นแหล่งชุมนุมของสัตว์นำโรคสารพัดชนิดเช่น ยุง แมลงวัน หนู แมลงสาบ  อีกทั้งยังสร้างผลกระทบคือ กลิ่นและเชื้อโรคที่จะเกิดขึ้นกับผู้คนที่อยู่ในบริเวณนั้น โดยการกำจัดขยะมูลฝอยในชุมชนส่วนใหญ่ยังไม่เป็นระบบมากนักเนื่องจากขาดการให้ความรู้และขาดการให้ความสำคัญกับผลกระทบที่เกิดขึ้น จากขยะของคนในชุมชุนแต่ในเขตเทศบาลก็จะมีการจัดการกับขยะที่เป็นระบบ โดยส่วนใหญ่จะเป็นลักษณะฝังกลบโดยการขุดหลุมและฝังกลบขยะ ส่วนขยะอันตรายจำเป็นต้องมีผ้ายางรองพื้น ในหลุมก่อนการฝังกลบเพื่อความปลอดภัยและเป็นมาตรฐานสากล ข้อดีของระบบนี้คือ ต้นทุนในการดำเนินการต่างเมื่อเทียบกับระบบอื่น ๆ แต่มีข้อเสียคืออาจส่งผลกระทบต่อแหล่งน้ำใต้ดิน และหาสถานที่ฝังกลบยากเพราะถูกต่อต้านจากชาวบ้านในพื้นที่ใกล้เคียง ดังนั้นระบบจัดการขยะมูลฝอยและของเสียเหล่านี้ที่ดีที่สุดคือ การนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดด้วยกรรมวิธีการย่อยสลายทางชีวภาพโดยใช้จุลินทรีย์ซึ่งรวมถึงการใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิต ปุ๋ยหมักชีวภาพ

ซึ่งทางคณะผู้จัดทำโครงงาน มองเห็นปัญหาที่เกิดขึ้นภายในวัดกฤษณเวฬุพุทธาราม โดยในแต่ละวันทางวัดจะมีการประกอบภัตตาหารให้สามเณรได้ฉันและมีญาติโยมนำอาหารมาทำบุญเป็นจำนวนมาก จึงทำให้มีเศษอาหารต่างๆ เหลือทิ้งเป็นจำนวนมาก  มีการนำไปทิ้งในบ่อขยะ ซึ่งทำให้เกิดการเน่าเสีย ส่งกลิ่นเหม็น และมีแมลงวันเป็นจำนวนมาก เป็นสาเหตุหนึ่งที่ก่อให้เกิดปัญหาทางด้านสิ่งแวดล้อม ส่งผลกระทบต่อสุขภาพอนามัย    ดังนั้นทางคณะผู้จัดทำจึงมีความคิดที่อยากจะจัดการและนำเศษอาหารมาใช้ให้เกิดประโยชน์ ด้วยกรรมวิธีย่อยสลายทางชีวภาพ ซึ่งนำมาผลิตเป็นปุ๋ยหมักชีวภาพจากเศษอาหาร และนำความรู้ทางด้านเทคโนโลยีเข้ามาประยุกต์สร้าง เครื่องช่วยหมักปุ๋ยอัจฉริยะ ที่สามารถทำงานกลับปุ๋ย เติมน้ำ ควบคุมความชื้น ได้อย่างอัตโนมัติ แทนการใช้กำลังแรงงานจากมนุษย์ และยังสามารถนำปุ๋ยหมักที่ได้ไปใช้ในแปลงเกษตรในโรงเรียน ทำให้พืชผักเจริญเติบโตได้อีกด้วย

 

รายงานฉบับสมบูรณ์ (PDF File)

Clip VDO 

โปสเตอร์ (PDF File)

« P53 078. โครงงานเสียงเตือนการเข้า – ออกบริเวณประตูหนีไฟ (ม.ปลาย) โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 20 จ.ชุมพร
P05 005. โครงงานระบบควบคุมการเปิด-ปิดน้ำอัตโนมัติ (ม.ปลาย) โรงเรียนวัดไผ่ดำ จ. สิงห์บุรี »

Meta

  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org

CyberChimps WordPress Themes

© โครงงานสมองกลฝังตัว