โครงงานแปลงผักสาธิต
ด้วยนาโนเทคโนโลยีผ่านระบบ IOT
(ม.ปลาย)
ผู้จัดทำ
- นางสาวกันติศา อักษร
- นางสาวศุภวรรณ โสเชื้อ
- นางสาวพิมพ์ลภัส ศรีน้อย
อาจารย์ที่ปรึกษา:1.นายนพดล พุทธพฤกษ์ 2.นางวรารัตน์ แก้วสวาท
สถานศึกษา :โรงเรียนราชประชานุเคราะห์37 จังหวัดกระบี่
บทนำ
เนื่องจากโรงเรียนราชประชานุเคราะห์๓๗จังหวัดกระบี่เป็นโรงเรียนในพระบรมราชูปถัมภ์ ซึ่งเน้นเรื่องหลักเศรษฐกิจพอเพียงซึ่งโรงเรียนของเรานั้นทำเกษตรมากมายเช่นการปลูกผัก การเลี้ยงสัตว์และทางโรงเรียนได้นำหลักเศษฐกิจพอเพียงมาใช้ในโรงเรียนเพราะให้นักเรียนได้หารายได้ระหว่างเรียนโดยการปลูกผักเพื่อส่งโรงครัวแล้วนำมาประกอบอาหารแต่ทางโรงเรียนได้ประสบปัญหาเกี่ยวกับดินเพราะในโรงเรียนมีแต่ดินที่ไม่ค่อยเหมาะสมหรือดินที่ไม่ควรแก่การเพาะปลูกและทางเราได้นำดินที่แปรรูปจากผักตบชวาซึ่งเป็นดินผสมพร้อมปลูกเหมาะกับการปลูกพืชทุกชนิดซึ่งผักตบชวานั้นมีประโยชน์ที่สามารถนำมาใช้ได้หลากหลายซึ่งเหมาะกับการเกษตร ผักตบชวาสามารถนำมาใช้ทำปุ๋ยหมัก สำหรับการปลูกพืชผักต่าง ๆ เนื่องจากผักตบชวามีโพแทสเซียมอยู่มากเป็นพิเศษ ส่วนฟอสฟอรัสและไนโตรเจนก็มีอยู่พอสมควร หรือนำมาใช้คลุมต้นไม้ที่ปลูกเอาไว้ให้เกิดความชุ่มชื้น เนื่องจากผักชนิดนี้มีคุณสมบัติในการอุ้มน้ำได้ดีผักตบชวาที่มีจำนวนมาก ยังช่วยกรองสารอินทรีย์ที่ละเอียดและจุลินทรีย์ที่อาศัยเกาะอยู่ที่ราก จึงช่วยดูดสารเหล่านี้ไว้ด้วยอีกทางหนึ่ง แต่ถ้าน้ำเสียนั้นมีสารพิษในปริมาณมากหรือน้ำเสียมาก การใช้ผักตบชวาเพื่อบำบัดน้ำเสียจะให้ผลช้าและอาจทำให้น้ำเน่าได้ จึงควรใช้ผักตบชวาร่วมกับการบำบัดน้ำเสียระบบอื่นไปด้วย จึงจะได้ผลดีต้องนาโนเซลลูโลสของน้ำสัปปะรดคือสารที่อยู่ในพืช และผักทุกชนิดที่ถูกการสังเคราะห์แสง มีความเป็นเส้นใย และมีคุณสมบัติในการกักเก็บจึงได้เอาความเป็นเซลลูโลสนี้มาทำให้มันอยู่ในระดับนาโน ซึ่งเป็นระดับที่เราไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าและทางโรงเรียนได้เน้นให้ให้นักเรียนได้รับประทานอาหารผัก ผลไม้ที่ปลอดสารพิษเพราะการปลูกผักโดยปัจจุบันโดยส่วนใหญ่ใช้สารเคมีหรือยาฆ่าศัตรูพืชและก่อให้เกิดปัญหาสารตกค้างในดินพวกเราจึงได้นำเซลลูโลส (cellulose) เป็นคาร์โบไฮเดรท (carbohydrate) ประเภทพอลิแซ็กคาไรด์ (polysaccharide) ประเภท ฮอโมพอลิแซ็กคาไรด์ (homopolysaccharide) ที่มีน้ำหนักโมเลกุลสูง ประกอบด้วยน้ำตาลกลูโคส (glucose)เซลลูโลสเป็นโครงสร้างหลักของผนังเซลล์พืช เช่น ผลไม้ ผัก และ เมล็ดธัญพืช โดยอยู่รวมกับเฮมิเซลลูโลส และเพกทินเซลลูโลสจัดเป็นเส้นใยอาหาร (dietary fiber) ชนิดที่ไม่ละลายในน้ำ และไม่สามารถย่อยได้ด้วยเอนไซม์ในระบบทางเดินอาหารของมนุษย์ และสัตว์กระเพาะเดี่ยว
ดังนั้นคณะผู้จัดทำจึงได้เล็งเห็นถึงปัญหาเหล่านี้ และได้จัดทำ แปลงผักสาธิตด้วยนาโนเทคโนโลยีผ่านระบบ IOT ขึ้นเพื่อช่วยในการแก้ปัญหาโดยนำผักตบชวานั้นมาบูรณาการใช้แทนดิน ซึ่งผักตบชวานั้นเป็นวัชพืชที่มีการเจริญเติบโตได้อย่างรวดเร็ว และมีสารที่เป็นประโยชน์ได้แก่ โปรตีนไลซีน และแคโรทีนสูง อีกทั้งยังมีแคลเซียม และฟอสฟอรัส โดยนำไปหั่นและปั่นให้ละเอียด แล้วนำมาคลุกเคล้ากับดิน เพื่อให้ดินมีแร่ธาตุมากขึ่น เหมาะแก่การเจริญเติบโตของพืชผัก ให้พืชผักที่ได้มีคุณภาพเหมาะแก่การนำไปปรุงเป็นอาหารให้นักเรียนในโรงเรียนรับประทาน ทางคณะผู้จัดทำจึงนำตัว kid-bright มาประยุกต์ใช้ในการทำโครงงานจึงทำให้เกิดแนวคิดใหม่ที่จะนำมาแก้ปัญหาโดยนำเทคโนโลยีในยุคThailand 4.0 โดยระบบสมองกลคอมพิวเตอร์ในการคิดคำนวณและควบคุมการทำงานของเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ จึงได้จัดทำโครงงาน แปลงผักสาธิตด้วยนาโนเทคโนโลยีผ่านระบบ IOT เพื่อมาแก้ไขปัญหาในการปลูกพืชผักและยังสามารถนำมาปรับใช้ในโรงเรียนและชุมชนได้
รายงานฉบับสมบูรณ์ (PDF File)
Clip VDO
