โครงงานหิวไหม อู๊ดๆ
ระดับ มัธยมศึกษาตอน ปลาย
ประเภท โครงงานสิ่งประดิษฐ์เพื่อการเกษตรอัจฉริยะ
ผู้จัดทำ
นางสาวกมลวรรณ ศรีสุวงค์
นางสาวญาณิศา มุ่งงาม
นายดุลยุตม์ สมประสงค์
อาจารย์ที่ปรึกษา:
นายสิทธิพล ใจตรง
นายวีระยุทธ เหมวัล
สถานศึกษา :
โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๕๔ จังหวัดอำนาจเจริญ
ความเป็นมา
หมูเป็นสัตว์เลี้ยงที่รู้จักกันดีมีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า สุกร การเลี้ยงหมูมีมาเป็นเวลานานหลายพันปี ในปัจจุบันการเลี้ยงหมูมีแพร่หลายทั่วโลก หลายประเทศในแถบเอเชีย ยุโรป และอเมริกา ได้ปรับปรุงการเลี้ยงหมูจนได้ผลดีสามารถนำผลิตผลจากหมูมาเป็นสินค้าส่งออก ไส้กรอก แฮม เบคอน และอาหารกระป้องอื่น ๆที่ทำจากเนื้อหมูเป็นที่นิยมรับประทานกันทั่วไป เนื้อหมูอุดมด้วยโปรตีนและไขมันมีประโยชน์ต่อร่างกายมากใช้ประกอบอาหารได้หลายชนิดเราควรทำให้สุกด้วยการลวก ต้ม หรือทอดก็ได้เพื่อป้องกันพยาธิที่อาจมีอยู่ในเนื้อหมูดิบปัจจุบันโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 54 จังหวัดอำนาจเจริญ เป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนอยู่ประจำเรือนนอน โดยโรงเรียนได้ส่งเสริมให้นักเรียนทุกคนมีรายได้ระหว่างเรียน นักเรียน 1 คน ต่อหนึ่งอาชีพในอาชีพที่นักเรียนสนใจก็จะมีการเลี้ยงหมู ในการเลี้ยงหมูจะต้องดูแลอย่างสม่ำเสมอ ให้อาหารทุกวันซึ่งในการให้อาหารแต่ละวันจะต้องให้เช้าและเย็น เนื่องจากที่โรงเรียนจะต้องมีกิจกรรมอื่น 1 อีกนอกจากการส่งเสริมอาชีพจึงทำให้การให้อาหารหมูไม่สม่ำเสมอบางวันลืมผู้จัดทำจึงเล็งเห็นปัญหาดังกล่าว จึงได้คิดหาวิธีในการแก้ไขปัญหาโดยการประดิษฐ์เครื่องตรวจจับอาหารและให้อาหารหมู โดยการวัดจากอาหารที่เหลืออยู่ในถาดรองอาหาร และวัดอาหารที่อยู่ในถังอาหารถ้าไม่มีอาหารอยู่ในถังอาหารให้แจ้งเตือนผ่านแอพพลิเคชั่น live