โครงงาน “ครามราชประชา”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวสุนันทา แจ่มผล
2. นางสาวธิดา ยันตะพันธ์
3. นางสาวเพ็ญนภา เสมอกาล

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. ครูสานิต โลบภูเขียว
2. ครูนวภพ เศษเพ็ง
3. ครูณัฐพล วงษ์ยอด

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์  53 จังหวัดสกลนคร

บทคัดย่อ

โครงงานสมาร์ทไฮโดรโปรนิกส์มีที่มาจากโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 53 จังหวัดสกลนครเป็นโรงเรียนประจำที่ส่งเสริมให้นักเรียนที่จบ การศึกษาออกไปได้มีอาชีพติดตัวไปเพื่อการเลี้ยงชีพตัวเอง ซึ่งหนึ่งกิจกรรมที่นักเรียนให้ความสนใจและสร้างรายได้ให้กับนักเรียนคือ “กิจกรรมผ้ามัดย้อมสีธรรมชาติ” โดยใช้ภูมิปัญญาชาวบ้านของคนในท้องถิ่น และเป็นการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบบูรณาการ การจัดกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ ในแต่ละวันนักเรียนจะใช้เวลาในชั่วโมงเรียนและช่วงเย็นหลังเลิกเรียนเพื่อไปมัดย้อมผ้าคราม และดูแลหม้อครามให้พร้อมแก่การมัดย้อมอยู่ตลอดเวลา ซึ่งมีวัตถุประสงค์คือ 1. เพื่อสร้างชุดอุปกรณ์ควบคุมหม้อ
ครามด้วยระบบอัตโนมัติ  2. เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ในหม้อคราม 3. เพื่อสร้างสูตรมาตรฐานของน้ำครามโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 53 จังหวัดสกลนคร และเพิ่มประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการย้อมคราม แนวคิดในการพัฒนาคือการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ควบคุมการเติมออกซิเจน สี และค่า pH ในน้ำครามด้วยระบบอัตโนมัติผ่านบอร์ด Arduino โดยใช้เซนเซอร์วัดค่าสี และเซนเซอร์วัดค่า pH โดยมีขั้นตอนในการดำเนินงาน  1. ศึกษาข้อมูล ขั้นตอนและวิธีการย้อมผ้าคราม
2. ออกแบบอุปกรณ์ควบคุมหม้อย้อมคราม 3. เขียนโปรแกรมควบคุมการท างานของอุปกรณ์ของหม้อย้อมคราม 4. ทดลองใช้โปรแกรมควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ของหม้อย้อมคราม 5. สร้างและประกอบอุปกรณ์ในชุดควบคุมหม้อย้อมคราม 6. ทดลองใช้ชุดควบคุมอุปกรณ์หม้อย้อมคราม และบันทึกผลการทดลอง ซึ่งผลการทดลองพบว่าเซนเซอร์วัดค่า pH ได้ในช่วง 11 – 12 จะทำการแจ้งเตือนให้หลอดไฟติดแสดงถึงน้ำครามเหมาะสมแก่การนำมาย้อมผ้า และเซนเซอร์วัดค่าสีแสดงค่าสีแดง(R) อยู่ในช่วง 20 – 25 ค่าสีเหลือง(G) อยู่ในช่วง 18 – 21 และค่าสีน้ าเงิน(B) อยู่ในช่วง 15 – 18 จะทำการแจ้งเตือนให้หลอดไฟติดแสดงถึงน้ำครามเหมาะสมแก่การนำมาย้อมผ้า ตามที่ได้เขียนคำสั่งลงในบอร์ด Arduino

โครงงาน “เครื่องคัดแยกกระดาษ”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวสุรีพร วะดี                      ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่  5
2. นางสาวปภานิช เสือจู                 ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่  6
3. นางสาวนารีรัตน์ สินสุนทรสิทธิ์ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่  6

ครูที่ปรึกษาโครงงาน : นางณุชรี อ่อนน้ำคำ

สถานศึกษา : โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 51 จังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 51 จังหวัดบุรีรัมย์ ได้จัดตั้งโครงการเรื่องการคัดแยกขยะและจัดการขยะมูลฝอย โดยมีฐานการเรียนรู้คือ ฐานธนาคารขยะ รณรงค์ให้นักเรียนมีจิตสำนึกในการทิ้งขยะ จัดการขยะ ขยะประเภทกระดาษนั้น เป็นขยะที่มีปริมาณมากที่สุด และขยะแต่ละประเภทมีมูลค่าที่แตกต่างกัน จึงได้ศึกษาหาข้อมูลเรื่องขยะรีไซเคิลและคิดค้น โครงงานเรื่อง เครื่องคัดแยกประเภทกระดาษ โครงงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการจัดการขยะจากกระดาษ โดยใช้เครื่องคัดแยกกระดาษ ที่ประดิษฐ์จากเครื่องถ่ายเอกสารเก่า  ใช้ระบบสมองกล มี KidBright เป็นตัวควบคุม  ใช้เซ็นเซอร์ sensor ตรวจจับความเคลื่อนไหวด้วยรังสีอินฟราเรด  เป็นที่ตรวจจับสีของกระดาษ  และอุปกรณ์อื่นๆ คือ 1.เครื่องถ่ายพิมพ์เก่าที่เสียแล้ว 2. มอเตอร์ DC 6 โวลต์ 3. สายไฟจัมเปอร์

ขั้นตอนการทำงาน 1.คณะจัดทำศึกษารวบรวมข้อมูลของอุปกรณ์ 1.1 ตัวเซนเซอร์แยกกระดาษ 1.2 การทำงานของ KidBright 1.3 ศึกษาวิจัยกระดาษรีไซเคิล 2. จัดซื้ออุปกรณ์ในการทำงาน 3.ต่ออุปกรณ์เพื่อเตรียมพร้อมในการทำงาน 4.เขียนโปรแกรมในการควบคุมอุปกรณ์ทดลองซอฟท์แวร์และฮาร์ตแวร์ 5.ติดตั้งอุปกรณ์เครื่องคัดแยกกระดาษและทดสอบการทำงาน 6.เก็บผลการทดลองและตรวจสอบคุณภาพและต้นทุน 7.จัดทำรูปเล่มโครงงาน การทำงานของระบบเครื่องคัดแยกกระดาษ มีดังนี้ 1.ใส่กระดาษที่ยังไม่ได้แยกประเภทลงในเครื่องแยกกระดาษ 2.เซนเซอร์ตรวจจับกระดาษที่เป็นสีและกระดาษขาว 3.ถ้าเป็นกระดาษขาวมอเตอร์จะหมุนดันกระดาษไปด้านบน ถ้าเป็นกระดาษสีมอเตอร์จะหมุนให้กระดาษไปแนวปกติ

จากการทดลองใช้ระบบคัดแยกกระดาษ อัตราการการคัดแยกประเภทกระดาษนั้น สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพตามวัตถุประสงค์

จากการทดลองสังเกตที่ปริมาณกระดาษที่คัดแยกประเภทแล้วกับระยะเวลาที่ทำงาน เครื่องคัดแยกประเภทกระดาษสามารถทำงานได้อย่างเหมาะสมตามคุณภาพ ประหยัดเวลา ประหยัดงบประมาณ

โครงงาน “ระบบฉีดน้ำในโรงเลี้ยงไก่ไข่”

ผู้จัดทำ

1. นายปริวัตน์ แสนบุญ
2. นายอัมรินทร์ ตรุษดี
3. นายพิพัฒน์ แก้วคำบัง

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 50 จังหวัดขอนแก่น

บทนำ

โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 50 ได้มุ่งเน้นให้นักเรียนได้มีทักษะชีวิต และเนื่องด้วยทางกลุ่มอาชีพ เลี้ยงไก่ไข่ ได้เจอปัญหาเรื่องการตายของไก่ไข่ที่มีจำนวนมากขึ้น และการวางไข่ของไก่ไข่ได้มีจำนวนที่ลด น้อยลงและส่งผลให้เกิดความเสียหายแก่กลุ่มอาชีพเลี้ยงไก่ไข่ จึงได้มีการคิดหาวิธีการแก้ปัญหาว่าทำไมไก่ถึง ตายและจำนวนไข่ไก่จึงมีจำนวนลดลงและไม่ได้คุณภาพ ต้นเหตุมาจากส่วนไหนหรือเกี่ยวกับการลดอุณหภูมิ ความร้อนมากเกินไปจึงทำให้เกิดการตายกับไก่ในโรงเลี้ยง ทางกลุ่มจึงได้คิดหาวิธีและแนวทางการแก้ปัญหาใน การควบคุมอุณหภูมิในโรงเลี้ยงไก่ไข่ เพื่อให้ไก่สามารถวางไข่ได้มากยิ่งขึ้นและช่วยลดการตายของไก่ไข่

โครงงาน
” เครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1″

ผู้จัดทำ

1. นายศักดา ดีแสง
2. นางสาวอรณิช แสนเกิ้น
3. นางสาวกัญติกา จรัสแผ้ว

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายคมกริช บุตรอุดม
2. นายฐิติคุณ ยาวะโนภาส

สถานศึกษา: โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด

บทนำ

โครงงานเรื่อง เครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและออกแบบเครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 และเพื่อศึกษาประสิทธิภาพของเครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1

เครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 ควบคุมการทำงานโดยใช้โปรแกรม KidBright โดยกำหนดเงื่อนไข 1) ถ้าอุณหภูมิน้อยกว่าหรือเท่ากับ 60 องศา หลอดไฟจะทำงาน แต่ถ้าอุณหภูมิมากกว่า 61 องศา หลอดไฟจะไม่ทำงาน 2) ถ้าอุณหภูมิน้อยกว่า 60 องศา พัดลมจะไม่ทำงาน แต่ถ้าอุณหภูมิมากกว่าหรือเท่ากับ 60 องศาและความชื้นมากกว่า 15 พัดลมจะทำงาน 3) สามารถตรวจสอบอุณหภูมิและความชื้นในอากาศ โดยผ่าน App KidBright ซึ่งการตากโดยใช้เครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 ได้เร็วกว่าการตากแบบดั้งเดิมจาก 5 วัน เหลือ 2 วัน และสามารถทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนดได้ จึงได้ผลผลิตที่มีคุณภาพ ถูกหลักอนามัย

จากการศึกษาพบว่า การออกแบบและสร้างเครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 และประสิทธิภาพของเครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2in1 สามารถตรวจสอบเงื่อนไขการทำงานของอุปกรณ์ได้ ตามเงื่อนไขที่ออกแบบและสามารถเขียนโปรแกรม kidbright ควบคุมการทำงานได้ตรงตามวัตถุประสงค์ที่กำหนดได้

โครงงาน
“ถังเพาะถั่วงอกคอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำ”

ผู้จัดทำ

1. นายสัจจา ชัยนามล
2. นายอนุวัฒน์ หนองประทุม

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายคมกริช บุตรอุดม
2. นางสาวฐิติมา ผ่องแผ้ว
3. นายภีศเดช วิชัด
4. นายฐิติคุณ ยาวะโนภาส

สถานศึกษา: โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด

บทนำ

โครงงาน เรื่อง ถังเพาะถั่วงอกคอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำ มีวัตถุประสงคเ์พื่อออกแบบและสร้างถังเพาะถั่วงอก
คอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำ และทดสอบประสิทธิภาพการทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนดและสามารถส่งการแจ้งเตือนผ่าน Line เมื่อถึงระยะเวลาเก็บผลผลิต

หลักการทำงานของถังเพาะถั่วงอกคอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำ ถูกควบคุมการทำงานบอร์ด KidBright การเขียนโปรแกรม KidBright IDE เพื่อสั่งงานใหอุปกรณ์ทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนด คือเริ่มต้นการทำงาน KidBright จะทำการต้ังค่าเวลาในบอร์ด เมื่อครบระยะเวลาที่กำหนด KidBright จะสั่งงานให้มอเตอร์ปั๊มน้ำทำงาน ปั๊มน้ำ จากถัง B มารดถั่วงอกที่ถัง A คร้ังละ 3 ลิตรเป็นระยะเวลา 10 วินาทีทุก ๆ 2 ชั่วโมง เมื่อครบตามที่กำหนด KidBright จะสั่งให้มอเตอร์ปั๊มน้ำหยุด การทำงาน หลังจากน้ัน KidBright จะสั่งงานให้น้ำวนซ้า ตามเงื่อนไขที่กำหนด เป็นระยะเวลา 3 วัน และเมื่อครบระยะเวลาที่กำหนด KidBright จะส่งการแจ้งเตือนให้มาเก็บผลผลิตผ่าน Line และ KidBright ก็จะสั่งหยุดการทำงาน

จากการศึกษาพบว่า  ผลที่เกิดจากการเขียนโปรแกรม KidBright IDE เมื่อใช้ควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ที่ออกแบบเป็นถังเพาะถั่วงอกคอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำโปรแกรมสามารถทำงานได้ตามเงื่อนไขที่กำหนด

โครงงาน
“เครื่องช่วยอำนวยตวามสะดวกในการฝึกเดิน”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวจันทกานต์ ไตรยวงค์
2. นางสาวพวงผกา ผิวทอง

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายคมกริช บุตรอุดม
2. ดร.ฐิติมา ผ่องแผ้ว

สถานศึกษา:  โรงเรียนศึกษาสงเคราะหธวัชบุรี  อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด

บทนำ

โครงงานระบบสมองกลฝังตัว เรื่อง อุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการฝึกเดินมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างออกแบบและสร้างอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการช่วยฝึกเดิน จากการสำรวจปัญหาพบว่า ปัญหาการเคลื่อนไหวร่างกายที่เป็นไปอย่างยากลำบากจำเป็นต้องใช้ที่ช่วยพยุงในการเดิน ซึ่งที่ช่วยพยุงปกติจะต้องยกและค่อย ๆ ขยับ ในผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่มีกล้ามเนื้ออ่อนแรงไม่สามารถยกได้และเดินไปสักระยะหนึ่งก็เหนื่อยหรือหมดแรงในการเดิน จึงเกิดแนวคิดในการจะแก้ไขปัญหาดังกล่าวโดยจะออกแบบอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการฝึกเดินโดยไม่ต้องยกและถ้าหากหมดแรงระหว่างทางสามารถมีเบาะนั่งบังคับได้ และมีปุ่มฉุกเฉินเมื่อต้องการความช่วยเหลือ
แนวคิดและหลักการ ผู้จัดทำได้นำบอร์ด  KidBright เป็นอุปกรณ์ควบคุมการทำงานจากการเขียนโปรแกรม KidBright เพื่อสั่งงาน
อุปกรณ์ให้ทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนด คือเมื่อเริ่มต้นการทำงาน

โหมดที่ 1 คือ “โหมดฝึกเดิน”  มีเซนเซอร์ตรวจจับข้อเท้า 2 ตัวหากเซนเซอร์ทั้ง 2 ตัวตรวจพบข้อเท้าทั้ง 2 ข้าง KidBright จะสั่งให้มอเตอร์ทำงานล้อเลื่อนไปข้างหน้า หากไม่เป็นไปตามเงื่อนไขจะไม่มีการสั่งงานใด ๆ

โหมดที่ 2 คือ “โหมดบังคับ”  ถ้าหากหมดแรงกดสวิตซ์ที่ 3 เปลี่ยนโหมดเป็นโหมดบังคับ เบาะจะลงมา ตำแหน่งที่เหมาะสมกับการนั่ง กดสวิตซ์ที่ 1 เลี้ยวซ้าย กดสวิตซ์ที่ 4 เลี้ยวขวา กดสวิตซ์ที่ 1กับที่ 4 พร้อมจะกัน เดินหน้า กดสวิตซ์ที่ 3 กับที่ 4 พร้อมกันจะถอยหลัง

โหมดที่ 3 คือ “โหมดฉุกเฉิน”  เมื่อผู้ใช้ต้องการความช่วยเหลือให้กดสวิตซ์ที่ 2 KidBright จะสั่งงานให้แจ้งเตือนไปยัง
แอปพลิเคชั่น LINE

ผลจากการศึกษาพบว่า สามารถออกแบบและสร้างอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการช่วยฝึกเดินให้ทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนดได้ถูกต้อง

โครงงาน “เครื่องทำความสะอาดบ้านอัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายท่อ แซ่ว่าง
2. นายชาติชาย แซ่กือ
3. นายประวิตร ทองสุระวิโรจน์

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นางสาวอ้อมใจ แรงเขตกิจ
2. นายอรรนพ ไชยเรือน

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์55  จังหวัดตาก

บทนำ

การพัฒนาและปฏิรูปการศึกษา จะต้องยึดหลักการมีส่วนร่วม การพัฒนาการทางด้านเทคโนโลยีและความต้องการของทุกภาคส่วนในสังคม มีความสอดคล้องกับทิศทางการพัฒนาและเพิ่มศักยภาพการแข่งขันของประเทศ เพื่อพัฒนาเทคโนโลยีให้ก้าวหน้าไปมากกว่าเดิม เพื่อให้การผลิตภัณฑ์ทางด้านวิศวกรรมเป็นที่ยอมรับและเกิดความมั่นคงยั่งยืนในระบบการศึกษาของไทย การพัฒนาทางด้านการทำความสะอาดบ้านที่ทำงาน โดยไม่ต้องใช้มนุษย์มาทำความสะอาดบ้านในแต่ละครั้ง แต่จะใช้หุ่นยนต์ในการทำความสะอาดบ้านแทน เพราะเป็นการเพิ่มความสะดวกให้กับมนุษย์ในยุคสมัยนี้ และเพื่อเป็นการพัฒนาการทางด้านเทคโนโลยีของประเทศอีกด้วย ที่สามารถช่วยให้มนุษย์ได้ใช้เวลาในส่วนนี้ไปพัฒนาในส่วนอื่น ๆ ให้มีความก้าวหน้าขึ้นอีกด้วย

ผู้จัดทำโครงงานจึงมีแนวคิด และเห็นความสำคัญที่เกิดขึ้น จึงเกิดความสนใจที่จะแก้ปัญหาดังกล่าวข้างต้น โดยการสร้างหุ่นยนต์กวาดถูอัตโนมัติมาเป็นส่วนหนึ่งของการช่วยรักษาความสะอาดในครัวเรือนหรือในอาคารต่าง ๆ

หุ่นยนต์กวาดถูอัตโนมัติ เป็นปัจจัยหนึ่งที่ช่วยให้ความสะดวกสบายในการดำเนินชีวิตสามารถทำความสะอาดกวาดและถูได้ในเครื่องเดียว เพราะสิ่งสกปรกจะถูกดูดเข้าเครื่อง ไม่ได้ถูกปัดไปปัดมาเหมือนกับการถูบ้าน โดยใช้ผ้าถูปกติแต่เครื่องสามารถวิ่งไปมาและหลบหลีกสิ่งกีดขวางได้อย่างชาญฉลาดทุกพื้นที่ในห้องที่เครื่องสามารถวิ่งเข้าถึง เพื่อขจัดสิ่งสกปรกภายในบ้านและในห้องต่าง ๆ

โครงงาน “ปลูกผักอินทรีย์”

ผู้จัดทำ

1. นายพงษ์เพชร ศรเศษ      ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นายสมลักษณ์ แซ่ฟ่าชั้น  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
3. นายประพันธ์ วารีนิยม       ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

อาจารย์ที่ปรึกษา: นายปัญชา บุญมี

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 25 จังหวัดแพร่

บทนำ

ปัญหาสุขภาพที่เกิดขึ้นเนื่องจากสารเคมีในการปลูกพืชผัก และกำจัดศัตรูพืชผัก ยังคงเป็นปัญหาใหญ่และรุนแรงมากของสังคมไทยที่ยังไม่สามารถควบคุมได้ การทำการเกษตรอินทรีย์ หมายถึง ระบบการผลิตพืชที่ปลอดจากการใช้สารเคมีทุกชนิดทุกขั้นตอน ไม่ว่า
จะเป็น ปุ๋ยเคมี สารเคมีกำจัดศัตรูพืช ฮอร์โมนสังเคราะห์ เป็นต้น โดยอนุญาตให้ใช้เฉพาะปุ๋ยอินทรีย์ ได้แก่ ปุ๋ยคอก ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยชีวภาพ และปุ๋ยพืชสดเท่านั้น รวมถึงมีการจัดพื้นที่ปลูกพืชไม่ให้ปนเปื้อนกับแปลงปลูกพืชแบบเคมี และห่างไกลจากแหล่งมลภาวะ เช่น โรงงานอุตสาหกรรมหรือถนนหลัก อีกทั งยังมีการจัดการระบบน้ำและการใช้น้ำที่ไม่ปนกับแหล่งน้ำธรรมชาติที่เสี่ยงต่อการ
ปนเปื้อนสารเคมี และสารต้องห้ามอื่น ๆ
ดังนั้น  การปลูกพืชผักอินทรีย์จึงเป็นทางเลือกที่จะสามารถแก้ปัญหาการใช้สารเคมี เพื่อให้การปลูกพืชผักอินทรีย์เป็นไป อย่างง่าย ลดต้นทุน และประหยัดแรงงานในกระบวนการผลิต จึงมีแนวคิด และแนวทางการแก้ปัญหาการปลูกพืชผักอินทรีย์โดย การควบคุมความเข้มแสง การรดน้ำ และการพ่นน้ำจุลรินทรีย์ที่เป็นตัวช่วยในการควบคุมโรค และศัตรูพืช เป็นไปอย่างอัตโนมัติ

โครงงาน “เครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายพีระพล สุริผัด
2. นางสาวเฝยเซ็ง แซ่ตั้ง
3. นางสาวนันทการ ลิ่มณี

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนันท์ ก้อค า
2. นางสาววรรณิกา ริกากรณ์

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 24 จังหวัดพะเยา

บทคัดย่อ

เนื่องด้วยปัจจุบันเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีของ Smart Phone ได้ก้าวข้าม ไปไกลและรวดเร็วเป็นอย่างมากทำให้การควบคุมอุปกรณ์ไฟฟ้าต่าง ๆ ทำได้อย่างสะดวกและง่าย ยกตัวอย่าง “ปัญหาหลักของเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่’’ คือ การใช้แรงงานคนในการเลี้ยงไก่ ซึ่งอาจก่อให้เกิดอาการเมื่อยล้าสาเหตุจากการเหวี่ยงให้อาหารไก่ทีละหลาย ๆ ครั้ง รวมถึงปริมาณการให้อาหารไก่ที่มากหรือน้อยจนเกินไป ทำให้ไก่กินอาหารไม่พอดีหรือไม่หมด จึงทำให้ไก่มีการเจริญเติบโต ที่ไม่เท่ากัน ปัญหานี้นำมาซึ่งแนวคิดในการนำเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีของ Smart Phone มาแก้ไข ดังนั้นกลุ่มของข้าพเจ้าจึงคิดทำโครงงานสิ่งประดิษฐ์ทางวิทยาศาสตร์เรื่อง เครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ขึ้นมา โดยมีจุดประสงค์เพื่อสร้างเครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วย พลังงานแสงอาทิตย์ที่สามารถใช้งานได้จริงและเป็นการช่วยอำวยความสะดวกในการให้อาหารไก่ และลดค่าใช้จ่ายในการจ้างแรงงาน พร้อมทั้ง สามารถนำไปประยุกต์ใช้งานได้หลากหลาย ซึ่งเครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ ควบคุมการ ทำงานมาจาก Smart Phone และชุดคำสั่งเฉพาะของบอร์ด Kidbright ในการเขียนโปรแกรมควบคุมการทำงานของ ระบบเครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ โดยผ่าน Application หลักการทำงานโดยรวมของเครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ คือ เมื่อผู้ใช้ จะทำการเข้าใช้ระบบ ระบบจะมีส่วนรักษาความปลอดภัยของระบบโดยให้ทำการ Login เมื่อ Login เสร็จเรียบร้อยจะเข้าสู่หน้า Application ที่ใช้ในการควบคุมระบบไฟฟ้า ซึ่งการควบคุมการทำงานจะ รับข้อมูลจากผู้ใช้ระบบควบคุมผ่าน Smart Phone เมื่อรับข้อมูลแล้วระบบจะส่งคำสั่งข้อมูลให้กับ Kidbright เพื่อทำการส่งคำสั่งข้อมูลผ่านไปยังตัวรับสัญญาณ Wireless แล้วก็จะทำการส่งคำสั่งข้อมูล ผ่านไปยัง KidBright เพื่อควบคุมการทeงานของ Relay ที่เป็นสวิตช์อัตโนมัติในการควบคุม เครื่องใช้ไฟฟ้าให้สามารถเปิด-ปิด มอเตอร์กับไฟ LED ซึ่งควบคุมผ่านระบบ Smart Phone เช่นกัน
 

โครงงาน “เครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายซอง แซ่ฟ้า                 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นายธนุตย์ กงลพนันท์      ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
3. นายชินวัตร พรหมเทพ     ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนันท์    ก้อคำ
2. นางสาววรรณิกา    ริกากรณ

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์  24 จังหวัดพะเยา

บทนำ

เนื่องด้วยปัจจุบันเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีของ Smart Phone ได้ก้าวข้ามไปไกลและรวดเร็วเป็นอย่างมากทำให้การควบคุมอุปกรณ์ไฟฟ้าต่าง ๆ ทำได้อย่างสะดวกและง่าย ยกตัวอย่าง “ปัญหาหลักของเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาในกระชัง คือ การใช้แรงงานคนในการเลี้ยงปลากระชัง เพราะอาจจะก่อให้เกิดอาการเมื่อยล้าสาเหตุจากการเหวี่ยงให้อาหารปลาทีละหลาย ๆ กระชัง รวมถึงปริมาณการให้อาหารปลาที่มากหรือน้อยจนเกินไป ทำให้ปลากินอาหารไม่พอดีหรือไม่หมด จึงทำให้ปลามีการเจริญเติบโตที่ไม่
เท่ากัน อีกทั้งน้ำอาจจะเกิดการเน่าเสียจากการที่ให้อาหารปลาในปริมาณที่มากเกินไป จนปลานั้นกินอาหารไม่หมด ปัญหานี้เราจะนำเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีของ Smart Phone มาแก้ปัญหาอย่างไรได้บ้าง

ดังนั้น   กลุ่มของข้าพเจ้าจึงคิด ผลงานสิ่งประดิษฐ์สมองกลฝังตัว เรื่องเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ขึ้นมา โดยมีจุดประสงค์   1. เพื่อสร้างเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์   2. เพื่อลดต้นทุนค่าใช้จ่ายในการจ้างแรงงาน 3. เพื่ออำนวยความสะดวกในการทำงาน โดยเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ มีส่วนประกอบทั้งหมด 2 ส่วนคือ 1. ส่วนของ Software 2. ส่วนของ Hardware จะใช้ บอร์ด KidฺBright เป็นส่วนควบคุมการทำงานของ แบบจำลองเครื่องใช้ไฟฟ้าโดยรับคำสั่งในการควบคุมการทำงานมาจาก Smart Phone ส่วน Software จะใช้ภาษาในชุดคำสั่ง KidฺBright ในการเขียน
โปรแกรมควบคุมการทำงานของระบบเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ โดยผ่าน Application

หลักการทำงานโดยรวมของเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ คือ เมื่อผู้ใช้จะทำการเข้าใช้ระบบ ระบบจะมีส่วนรักษาความปลอดภัยของระบบโดยให้ทำการ Login เมื่อ Login เสร็จเรียบร้อยจะเข้าสู่หน้า Application ที่ใช้ในการควบคุมระบบไฟฟ้า ซึ่งการควบคุมการทำงานจะรับข้อมูลจากผู้ใช้ระบบควบคุมผ่าน Smart Phone เมื่อรับข้อมูลแล้วระบบจะส่งคำสั่งข้อมูลให้กับ Kidbright เพื่อทำการส่งคำสั่ง ข้อมูลผ่านไปยังตัวรับสัญญาณ Wireless แล้วก็จะทำการส่งคำสั่งข้อมูลผ่านไปยัง KidBright เพื่อควบคุมการทำงานของ Relay ที่เป็นสวิตช์อัตโนมัติในการควบคุมเครื่องใช้ไฟฟ้าให้สามารถเปิด-ปิด มอเตอร์กับไฟ LED ซึ่งควบคุมผ่านระบบ Smart Phone เช่นกัน