โครงงาน “ปลูกผักอินทรีย์”

ผู้จัดทำ

1. นายพงษ์เพชร ศรเศษ      ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นายสมลักษณ์ แซ่ฟ่าชั้น  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
3. นายประพันธ์ วารีนิยม       ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

อาจารย์ที่ปรึกษา: นายปัญชา บุญมี

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 25 จังหวัดแพร่

บทนำ

ปัญหาสุขภาพที่เกิดขึ้นเนื่องจากสารเคมีในการปลูกพืชผัก และกำจัดศัตรูพืชผัก ยังคงเป็นปัญหาใหญ่และรุนแรงมากของสังคมไทยที่ยังไม่สามารถควบคุมได้ การทำการเกษตรอินทรีย์ หมายถึง ระบบการผลิตพืชที่ปลอดจากการใช้สารเคมีทุกชนิดทุกขั้นตอน ไม่ว่า
จะเป็น ปุ๋ยเคมี สารเคมีกำจัดศัตรูพืช ฮอร์โมนสังเคราะห์ เป็นต้น โดยอนุญาตให้ใช้เฉพาะปุ๋ยอินทรีย์ ได้แก่ ปุ๋ยคอก ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยชีวภาพ และปุ๋ยพืชสดเท่านั้น รวมถึงมีการจัดพื้นที่ปลูกพืชไม่ให้ปนเปื้อนกับแปลงปลูกพืชแบบเคมี และห่างไกลจากแหล่งมลภาวะ เช่น โรงงานอุตสาหกรรมหรือถนนหลัก อีกทั งยังมีการจัดการระบบน้ำและการใช้น้ำที่ไม่ปนกับแหล่งน้ำธรรมชาติที่เสี่ยงต่อการ
ปนเปื้อนสารเคมี และสารต้องห้ามอื่น ๆ
ดังนั้น  การปลูกพืชผักอินทรีย์จึงเป็นทางเลือกที่จะสามารถแก้ปัญหาการใช้สารเคมี เพื่อให้การปลูกพืชผักอินทรีย์เป็นไป อย่างง่าย ลดต้นทุน และประหยัดแรงงานในกระบวนการผลิต จึงมีแนวคิด และแนวทางการแก้ปัญหาการปลูกพืชผักอินทรีย์โดย การควบคุมความเข้มแสง การรดน้ำ และการพ่นน้ำจุลรินทรีย์ที่เป็นตัวช่วยในการควบคุมโรค และศัตรูพืช เป็นไปอย่างอัตโนมัติ

โครงงาน “เครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายพีระพล สุริผัด
2. นางสาวเฝยเซ็ง แซ่ตั้ง
3. นางสาวนันทการ ลิ่มณี

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนันท์ ก้อค า
2. นางสาววรรณิกา ริกากรณ์

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 24 จังหวัดพะเยา

บทคัดย่อ

เนื่องด้วยปัจจุบันเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีของ Smart Phone ได้ก้าวข้าม ไปไกลและรวดเร็วเป็นอย่างมากทำให้การควบคุมอุปกรณ์ไฟฟ้าต่าง ๆ ทำได้อย่างสะดวกและง่าย ยกตัวอย่าง “ปัญหาหลักของเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่’’ คือ การใช้แรงงานคนในการเลี้ยงไก่ ซึ่งอาจก่อให้เกิดอาการเมื่อยล้าสาเหตุจากการเหวี่ยงให้อาหารไก่ทีละหลาย ๆ ครั้ง รวมถึงปริมาณการให้อาหารไก่ที่มากหรือน้อยจนเกินไป ทำให้ไก่กินอาหารไม่พอดีหรือไม่หมด จึงทำให้ไก่มีการเจริญเติบโต ที่ไม่เท่ากัน ปัญหานี้นำมาซึ่งแนวคิดในการนำเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีของ Smart Phone มาแก้ไข ดังนั้นกลุ่มของข้าพเจ้าจึงคิดทำโครงงานสิ่งประดิษฐ์ทางวิทยาศาสตร์เรื่อง เครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ขึ้นมา โดยมีจุดประสงค์เพื่อสร้างเครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วย พลังงานแสงอาทิตย์ที่สามารถใช้งานได้จริงและเป็นการช่วยอำวยความสะดวกในการให้อาหารไก่ และลดค่าใช้จ่ายในการจ้างแรงงาน พร้อมทั้ง สามารถนำไปประยุกต์ใช้งานได้หลากหลาย ซึ่งเครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ ควบคุมการ ทำงานมาจาก Smart Phone และชุดคำสั่งเฉพาะของบอร์ด Kidbright ในการเขียนโปรแกรมควบคุมการทำงานของ ระบบเครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ โดยผ่าน Application หลักการทำงานโดยรวมของเครื่องให้อาหารไก่อัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ คือ เมื่อผู้ใช้ จะทำการเข้าใช้ระบบ ระบบจะมีส่วนรักษาความปลอดภัยของระบบโดยให้ทำการ Login เมื่อ Login เสร็จเรียบร้อยจะเข้าสู่หน้า Application ที่ใช้ในการควบคุมระบบไฟฟ้า ซึ่งการควบคุมการทำงานจะ รับข้อมูลจากผู้ใช้ระบบควบคุมผ่าน Smart Phone เมื่อรับข้อมูลแล้วระบบจะส่งคำสั่งข้อมูลให้กับ Kidbright เพื่อทำการส่งคำสั่งข้อมูลผ่านไปยังตัวรับสัญญาณ Wireless แล้วก็จะทำการส่งคำสั่งข้อมูล ผ่านไปยัง KidBright เพื่อควบคุมการทeงานของ Relay ที่เป็นสวิตช์อัตโนมัติในการควบคุม เครื่องใช้ไฟฟ้าให้สามารถเปิด-ปิด มอเตอร์กับไฟ LED ซึ่งควบคุมผ่านระบบ Smart Phone เช่นกัน
 

โครงงาน “เครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายซอง แซ่ฟ้า                 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นายธนุตย์ กงลพนันท์      ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
3. นายชินวัตร พรหมเทพ     ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนันท์    ก้อคำ
2. นางสาววรรณิกา    ริกากรณ

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์  24 จังหวัดพะเยา

บทนำ

เนื่องด้วยปัจจุบันเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีของ Smart Phone ได้ก้าวข้ามไปไกลและรวดเร็วเป็นอย่างมากทำให้การควบคุมอุปกรณ์ไฟฟ้าต่าง ๆ ทำได้อย่างสะดวกและง่าย ยกตัวอย่าง “ปัญหาหลักของเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาในกระชัง คือ การใช้แรงงานคนในการเลี้ยงปลากระชัง เพราะอาจจะก่อให้เกิดอาการเมื่อยล้าสาเหตุจากการเหวี่ยงให้อาหารปลาทีละหลาย ๆ กระชัง รวมถึงปริมาณการให้อาหารปลาที่มากหรือน้อยจนเกินไป ทำให้ปลากินอาหารไม่พอดีหรือไม่หมด จึงทำให้ปลามีการเจริญเติบโตที่ไม่
เท่ากัน อีกทั้งน้ำอาจจะเกิดการเน่าเสียจากการที่ให้อาหารปลาในปริมาณที่มากเกินไป จนปลานั้นกินอาหารไม่หมด ปัญหานี้เราจะนำเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีของ Smart Phone มาแก้ปัญหาอย่างไรได้บ้าง

ดังนั้น   กลุ่มของข้าพเจ้าจึงคิด ผลงานสิ่งประดิษฐ์สมองกลฝังตัว เรื่องเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ขึ้นมา โดยมีจุดประสงค์   1. เพื่อสร้างเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์   2. เพื่อลดต้นทุนค่าใช้จ่ายในการจ้างแรงงาน 3. เพื่ออำนวยความสะดวกในการทำงาน โดยเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ มีส่วนประกอบทั้งหมด 2 ส่วนคือ 1. ส่วนของ Software 2. ส่วนของ Hardware จะใช้ บอร์ด KidฺBright เป็นส่วนควบคุมการทำงานของ แบบจำลองเครื่องใช้ไฟฟ้าโดยรับคำสั่งในการควบคุมการทำงานมาจาก Smart Phone ส่วน Software จะใช้ภาษาในชุดคำสั่ง KidฺBright ในการเขียน
โปรแกรมควบคุมการทำงานของระบบเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ โดยผ่าน Application

หลักการทำงานโดยรวมของเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ คือ เมื่อผู้ใช้จะทำการเข้าใช้ระบบ ระบบจะมีส่วนรักษาความปลอดภัยของระบบโดยให้ทำการ Login เมื่อ Login เสร็จเรียบร้อยจะเข้าสู่หน้า Application ที่ใช้ในการควบคุมระบบไฟฟ้า ซึ่งการควบคุมการทำงานจะรับข้อมูลจากผู้ใช้ระบบควบคุมผ่าน Smart Phone เมื่อรับข้อมูลแล้วระบบจะส่งคำสั่งข้อมูลให้กับ Kidbright เพื่อทำการส่งคำสั่ง ข้อมูลผ่านไปยังตัวรับสัญญาณ Wireless แล้วก็จะทำการส่งคำสั่งข้อมูลผ่านไปยัง KidBright เพื่อควบคุมการทำงานของ Relay ที่เป็นสวิตช์อัตโนมัติในการควบคุมเครื่องใช้ไฟฟ้าให้สามารถเปิด-ปิด มอเตอร์กับไฟ LED ซึ่งควบคุมผ่านระบบ Smart Phone เช่นกัน

โครงงาน “ตู้ฟักไข่นกกะทาระบบอัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายญาณกร แซ่จ๋าว                   ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
2. นางสาวณัฐนันท์ จิตมะโน          ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
3. นางสาวธัญสุดา อภิชัยพรกุล     ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนันท์ ก้อคำ
2. นางสาววรรณิกา ริกากรณ์

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 24 จังหวัดพะเยา

บทนำ

เนื่องจากทางโรงเรียนของเราได้ทำโครงการเลี้ยงไก่ไข่เพื่อผลิตไข่เพื่อส่งเป็นสินค้าให้กับทางโรงเรียนเพื่อประกอบเป็นอาหารให้กับนักเรียนซึ่งทางโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนประจำต้องรับประทานอาหารที่โรงเรียนทั้งสามมื้อใน 1 วัน ทำให้จำนวนในการผลิตไข่มีจำนวนไม่เพียงพอกับจำนวนนักเรียน  ทางกลุ่มเราจึงอยากเพิ่มผลผลิตคือไข่เพื่อให้มีจำนวนเพียงพอต่อการบริโภคของนักเรียนในโรงเรียน ซึ่งเราต้องไปซื้อแม่ไก่เพื่อเป็นแม่ไก่ไข่ซึ่งมีต้นทุนในการผลิตสูง  ทางกลุ่มของเราจึงคิดว่าจะทำการฟักไข่เพื่อนำลูกไก่มาอนุบาลแล้วเลี้ยงเป็นแม่ไก่ไข่ต่อไปเพื่อลดต้นทุนในการผลิตไข่ซึ่งระบบตู้ฟักไข่ของกลุ่มเราจะทำงานแบบระบบอัตโนมัติ เพื่อให้การฟักไข่มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นและเพื่อให้ได้ลูกไก่ตามจำนวนที่เราต้องการ

ตู้ฟักไข่ของกลุ่มเราทำงานแบบระบบอัตโนมัติโดยใช้ความรู้ที่ได้ศึกษาในรายวิชาวิทยาศาสตร์ควบคู่กับรายวิชาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ประยุกต์ โดยเน้นเรื่องสมองกลฝังตัวน ามาประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์มากที่สุดกับสังคมและชุมชน ซึ่งตู้ฟักไข่ของเราสามารถนำไปเป็นเครื่องต้นแบบให้กับผู้ที่สนใจในระบบการทำงานแบบอัตโนมัติต่อไป

โครงงาน “ระบบผสมปุ๋ยไฮโดรโปรนิกส์”

ผู้จัดทำ

1. นายดุลยวัต  นรชาติวศิน              ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
2. นายวิเชียร  ลีภิวัฒน์วงศ์               ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
3. นายสหชัย  เลาสาร                      ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายนันท์  ก้อคำ
2. นางสาววรรณิกา  ริกากรณ์

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 24  จังหวัดพะเยา

บทนำ

เนื่องจากการทำเกษตรทุกวันนี้ ต้องการสิ่งประดิษฐ์เพื่อการใช้งานด้านเกษตรกรรมโดยมีการประยุกต์ใช้หลักการทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอาจจะเป็นนวัตกรรมใหม่ หรือเป็นการดัดแปลง ฯลฯ เพื่อช่วยในการเพิ่มผลผลิตทางเกษตรกรรม ในพัฒนาคุณภาพของผลผลิตทางเกษตรกรรมอีกทางหนึ่ง

โครงงานเรื่องระบบผสมปุ๋ยไฮโดรโปรนิกส์อัตโนมัติด้วยสมองกลฝังตัว มีจุดประสงค์ 1.เพื่อสร้างระบบผสมปุ๋ยไฮโดรโปรนิกส์อัตโนมัติด้วยสมองกลฝังตัว 2. เพื่อใช้ความรู้ที่ได้เรียนมาประยุกต์ใช้งานจริงและสามารถแนวคิดในการพัฒนาโปรแกรมที่มีประสิทธิภาพของผู้ที่มีความสนใจที่จะศึกษาต่อไป 3.เพื่อลดต้นทุนค่าใช้จ่ายในการจ้างแรงงาน มีส่วนประกอบทั้งหมด 2 ส่วนคือ1.ส่วนของ Software 2. ส่วนของ Hardware จะใช้ KidBright และชุดรีเลย์เป็นส่วนควบคุมการทำงานของ เครื่องผสมปุ๋ยไฮโดรโปรนิกส์ โดยรับคำสั่งในการควบคุมการทำงานจากส่วน Software จะใช้ชุดคำสั่งของโปรแกรมบอร์ด KidBright ในการเขียนโปรแกรมควบคุมการทำงานของ ระบบผสมปุ๋ยไฮโดรโปรนิกส์อัตโนมัติด้วยสมองกลฝังตัว

หลักการทำงานโดยรวมของระบบควบคุมระบบผสมปุ๋ยไฮโดรโปรนิกส์อัตโนมัติด้วยสมองกลฝังตัว คือ เมื่อผู้ใช้จะทำการเข้าใช้ระบบ ระบบจะมีส่วนรักษาความปลอดภัยของระบบโดยให้ทำการ Login  เมื่อ Login เสร็จเรียบร้อยจะเข้าสู่หน้าเว็บเพจที่ใช้ในการควบคุมระบบไฟฟ้า ซึ่งการควบคุมการทำงานจะรับข้อมูลจาก ผู้ใช้ระบบควบคุมผ่าน Smart Phone หรือ computter เมื่อรับข้อมูลแล้วระบบจะส่งคำสั่งข้อมูลให้กับ KidBright เพื่อทำการส่งคำสั่งข้อมูลผ่านไปยังตัวรับสัญญาณ Internet แล้วก็จะทำการส่งคำสั่งข้อมูล
ผ่านไปยัง KidBright เพื่อควบคุมการทำงานของโปรแกรมควบคุมอัตโนมัติที่ทำหน้าที่รายงานผลการทดสอบเป็นแบบฟังชั่นกราฟจากเซนเซอร์ EC สำหรับระบบผสมปุ๋ยไฮโดรโปรนิกส์อัตโนมัติด้วยสมองกลฝังตัว การแจ้งสถานการณ์ทำงานและกราฟแสดงจะส่งข้อมูลกลับมาแสดงผ่านหน้า Smart Phone หรือ computter

โครงงาน “เครื่องดับกลิ่นห้องน้ำอัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวฉันทนา มรุพงษ์                 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นางสาวณัฐธิดา เราเท่า                 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
3. นายอภินัทธ์ วังลึก                         ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นางจิรภา แสงสิทธิ์
2. นางอัญชลี ใจจันทร์

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 22 อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน

บทนำ

เนื่องด้วยโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 22 เป็นโรงเรียนแบบสหศึกษาในลักษณะอยู่ประจำ โรงเรียนเปิดทำการเรียนการสอนตั้งแต่ระดับประถมศึกษาปีที่ 1 ถึงระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ซึ่งมีนักเรียนจำนวนในโรงเรียนจำนวน 470 คนจากการที่คณะผู้จัดทำโครงงานได้พบปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นคือ   การใช้ห้องน้ำของนักเรียนที่มีจำนวนผู้ใช้เป็นจำนวนมากทำให้ส่งกลิ่นเหม็นซึ่งทำให้เสียบรรยากาศในการเรียน ทางผู้จัดทำได้น้าบอร์ด KidฺBright และการเขียนโปรแกรมเชื่อมต่ออุปกรณ์และเซนเซอร์และนำหลักการจากการทดลองการใช้น้ำยาปรับผ้านุ่มดับกลิ่นในห้องน้ำสร้างเป็นเครื่องดับกลิ่นห้องน้ำอัตโนมัติเพื่อใช้แก้ปัญหาห้องน้ำในโรงเรียนต่อไป

โครงงาน “เครื่องดักจับควันบุหรี่”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวชยานี ถาวรอรุณรุ่ง      ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
2. นางสาวรัตติกาล เราเท่า          ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
3. นางสาวนิดา แซ่หัน                  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นางสาวนิภาพร ลูนละวัน
2. นายธัชพล รักงาน

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 22  อำเภอปาย   จังหวัดแม่ฮ่องสอน

บทนำ

การศึกษาครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ (1) เพื่อศึกษาเกี่ยวกับระบบการดักจับควันบุหรี่ และส่งสัญญาส่งสัญญาณแจ้งเตือนผ่าน Application Line (2) เพื่อสร้างนวัตกรรม เครื่องดักควันบุหรี่ ใช้ในโรงเรียน (3) เพื่อพัฒนาทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์มาต่อยอดองค์ความรู้เดิม ให้เกิดเป็นองค์ความรู้ใหม่ ๆ ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้

1. เครื่องเตือนจับควันบุหรี่ ส่งเสียงสัญญาณเตือนพร้อมแจ้งผ่าน Application Line สามารถใช้งานได้จริงและ มีประสิทธิภาพ
2. ผลการศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนต่อเครื่องเตือนควันบุหรี่ ส่งเสียงสัญญาณเตือนพร้อมแจ้งผ่าน Application Line พบว่า เครื่องเตือนควันบุหรี่ ส่งเสียงสัญญาณเตือนพร้อมแจ้งผ่าน Application Lineโดยรวมอยู่ในระดับดีมาก และผลจากวิเคราะห์แบบสอบถามปลายเปิด พบว่า นักเรียนและบุคลากรของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 22 ส่วนมาก พอใจเครื่องเตือนควันบุหรี่

จากการทำโครงงานเครื่องดักจับควันบุหรี่และส่งสัญญาณเสียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน  เพื่อแก้ปัญหานักเรียนที่สูบบุหรี่ในโรงเรียน และจากการทดลองพบว่าสามารถนำไปใช้ได้จริงรวมถึงสามารถนำไปพัฒนาให้มีประสิทธิภาพให้มากขึ้น ข้อเสนอแนะในการนำผลโครงงานไปใช้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของเครื่องดักควันบุหรี่ ควรติดตั้งกล้องวงจรปิด ไว้เพื่อดูความเคลื่อนไหวใน
ห้องน้ำเวลาเครื่องตรวจจับควันแล้ว พบผู้สูบบุหรี่ จะได้ทราบว่าเป็นใคร เพื่อนำตัวมาแก้ไขเป็นลำดับต่อไป หากมีผู้สนใจในการศึกษาต่อไป ควรมีการพัฒนาระบบการแจ้งเตือน ให้สามารถ แจ้งเตือนและตรวจสอบผู้กระทำผิด ได้ทันตามเวลา หรือแจ้งเตือนไปที่ระบบดูแล ฝ่ายกิจการนักเรียน เพื่อการแก้ไขในลำดับต่อไป

โครงงาน “เครื่องให้อาหารสุนัข 4.0”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวพาทินธิดา ตาวงศ์                 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
2. นางสาววิภาวรรณ จาตุรนต์กสินธุ์      ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

ครูที่ปรึกษา

1. นายจักรพันธ์  ปัญญาดี                    สอนวิชา  คอมพิวเตอร์
2. นายสุวรรณ  พุฒพันธุ์                      สอนวิชา  คอมพิวเตอร์

 สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 21 อำเภอแม่ลาน้อย  จังหวัดแม่ฮ่องสอน

บทนำ

เนื่องจากว่าในปัจจุบันมีคนส่วนมากได้ให้ความสนใจในการเลี้ยงสุนัข แต่ด้วยบางคนไม่มีเวลาให้ ไม่ว่าจะเป็นการออกไปทำงานนอกบ้าน การไปทำงานต่างจังหวัดหลายวัน ไปเที่ยว หรือ บางครั้งกลัวลืมให้อาหาร ทำให้มีความกังวลว่าไม่มีใครให้อาหารสุนัข ฉะนั้นเพื่อลดความกังวลให้หลาย ๆ คนในเรื่องนี้ เราจึงได้คิดเครื่องให้อาหาร โดยการสั่งการของ KidBright

โดยการจัดทำนวัตกรรมสิ่งประดิษฐ์ขึ้น ดังนั้นจึงได้คิดประดิษฐ์เครื่องให้อาหารสุนัข เพื่อช่วยอำนวยความสะดวกในการให้อาหารสัตว์ เพื่อลดเวลาในการทำงาน โดยเครื่องให้ อาหารสุนัข4.0นี้สามารถตั้งโปรแกรมเพื่อกำหนดเวลาการให้อาหารในแต่ละวันได้ ซึ่ง สามารถกำหนดเวลาเป็นนาทีต่อครั้ง ภายในหนึ่งวันสามารถให้อาหารได้มากกว่าหนึ่งครั้ง

โครงงาน
“เครื่องจัดการระบบน้ำอัตโนมัติสำหรับโรงผักไฮโดรโปนิกส์”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวสุจินดา หรรษากานน            ระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 4
2. นางสาวดารุณี  วศินเพิ่มพล              ระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 4

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นาย จักรพันธ์  ปัญญาดี           สอนวิชาคอมพิวเตอร์
2. นายธนาทิพย์  อูบแก้ว             สอนวิชาคอมพิวเตอร์

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์  21  อำเภอแม่ลาน้อย  จังหวัดแม่ฮ่องสอน

บทนำ

การปลูกผักสลัดแบบไฮโดรโปนิกส์กำลังเป็นที่นิยมมากในปัจจุบัน แต่เนื่องจากพบปัญหาส่วนใหญ่มักจะเป็นการไม่มีเวลาดูแลเพราะว่าต้องทำงานอย่างอื่นควบคู่ไปด้วยเราจึงมีการคิดค้นพัฒนาการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์แบบน้ำวนเพื่อเป็นการประหยัดเวลาในการที่ต้องดูแลผักไฮโดรโปนิกส์และเอาเวลาส่วนที่จะต้องดูแลผักไฮโดรโปนิกส์ไปทำงานอย่างอื่นได้ด้วยอุปกรณ์KidBright โดยการให้KidBrightgเป็นตัวควบคุมระบบน้ำผ่านทางสมาร์ทโฟน

จากการศึกษาและค้นคว้าด้วยการทำโครงงานทดลองพบว่า  มีข้อมูลที่น่าสนใจ  คือเราสามารถพัฒนาระบบน้ำอัตโนมัติสำหรับโรงผักไฮโดรโปนิกส์ได้และสามารถต่อยอดโครงงานของเราได้

โครงงาน เครื่องจัดการระบบน้ำระบบอัตโนมัติสำหรับโรงผักไฮโดรโปนิกส์มีจุดมุ่งหมายในการทำงาน  โดยนำบอร์ดKidBrightมาเขียนโปรแกรมควบคุม ที่จะสามารถควบคุมระบบน้ำในโรงผักไฮโดรโปนิกส์ได้ และยังเป็นการพัฒนาการเกษตรเพื่ออำนวยความสะดวกให้กับเกษตรกรหรือผู้ที่สนใจในการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ นอกจากนี้ยังเป็นการทำงานเป็นกลุ่ม มีความรับผิดชอบ สร้างความสามัคคี  เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่  แก่สมาชิกในกลุ่มอีกด้วย

โครงงาน “เครื่องฆ่าเชื้อโรคบนจาน”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวจิราพร ลาดปาละ                 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่5
2. นางสาววรรณิดา บูชาพุทธรุจิรา       ชั้นมัธยมศึกษาปีที่5

ครูที่ปรึกษา

1. นาย จักรพันธ์  ปัญญาดี                     สอนวิชาคอมพิวเตอร์
2. นายธนาทิพย์  อูบแก้ว                       สอนวิชาคอมพิวเตอร์

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 21 อำเภอแม่ลาน้อย  จังหวัดแม่ฮ่องสอน

บทนำ

ช้อน ส้อม จาน ชาม และภาชนะบรรจุอาหารทั้งแบบสเตนเลส หรือพลาสติก มักจะเหลือคราบอาหารตกค้างอย่างพวกครีมหรือคราบจากนม และที่น่าตกใจก็คือ คราบตกค้างเหล่านี้ยังเต็มไปด้วยเชื้อ Norovirus ซึ่งเป็นเชื้อไวรัสอันเป็นสาเหตุของโรคอุจจาระร่วงเฉียบพลัน   ดังนั้นคณะผู้จัดทำโครงงานจึง

พยายามคิดหานวัตกรรมที่ช่วยให้ฆ่าเชื้อโรคบนภาชนะบรรจุอาหารทั้งแบบสเตนเลสและพลาสติก    คณะผู้จัดทำโครงงานจึงได้มีการศึกษาเกี่ยวกับการใช้ความร้อนทำลายแบคทีเรียโดยใช้ตู้อบไอน้ำ

การอบไอน้ำ (Autoclave)  วิธีนี้ได้ผลดีกว่าการใช้ตู้อบความร้อนธรรมดาหรือการต้ม  เพราะนอกจากไอน้ำเองมีอุณหภูมิสูงแล้ว  เมื่อกลายเป็นหยดน้ำก็ยังสามารถคายความร้อนแฝงได้อีกด้วย  และอีก