โครงงาน “ระบบนับและคัดแยกไข่ไก่อัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายวีระพงศ์ วงษ์พระจันทร์             ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
2. นายพงศกร กันหา                            ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
3. นางสาวฐนิชา สุวรรณปัญญา          ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

อาจารย์ที่ปรึกษา:  นางสาวรุ่งรัตน์ จีรวิทย์ขจร

สถานศึกษา: โรงเรียนปิยชาติพัฒนา ในพระราชูปถัมภ์ฯ  ตำบลพรหมณี อำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก

บทนำ

โครงงานเรื่อง เครื่องนับและคัดแยกขนาดไข่ไก่อัตโนมัติมีจุดมุ่งหมาย คือ ประดิษฐ์เครื่องนับจำนวนและคัดแยกขนาดไข่ไก่ ที่สามารถนับและคัดแยกภายในเล้าไก่ เพื่อช่วยให้การนับและคัดแยกไข่ไก่ได้ดีตามมาตราฐาน ในโครงงานนี้ประกอบไปด้วยเครื่องนับและคัดแยกไข่ไก่ เพื่อใช้ในวัตถุประสงค์ของโครงงาน

คณะผู้ทำโครงงานสังเกตพบปัญหาในเรื่องของการนับจำนวนของไข่ไก่และการคัดแยกไข่ไก่ หลังจากนั้นจึงนำปัญหาดังกล่าวมาปรึกษาและหาวิธีการแก้ไขปัญหา จึงได้จัดทำโครงงานเรื่องนี้ขึ้นมาและในผลของการดำเนินงาน เครื่องนับและคัดแยกไข่ไก่อัตโนมัติสามารถนับจำนวนและคัดแยกไข่ไก่ให้ได้ตามขนาดเบอร์ตามมาตราฐานได้จริงได้จริง สำเร็จลุล่วงตามวัตถุประสงค์ของโครงงานที่ได้กำหนดไว้

โครงงาน “เครื่องคัดน้ำหนักของผลมะม่วง “

ผู้จัดทำ

1. นายณัฐพล            พิมพา                 ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
2. นายพลาธิป           มีบุบผา               ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
3. นางสาวนวรัตน์     หมีนาค                ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

อาจารย์ที่ปรึกษา:  นางสาวรุ่งรัตน์  จีรวิทย์ขจร

สถานศึกษา: โรงเรียนปิยชาติพัฒนา ในพระราชูปถัมภ์ฯ  ตำบลพรหมณี  อำเภอเมืองนครนายก  จังหวัดนครนายก

บทนำ

ในประเทศไทยจะมีการปลูกมะม่วงอย่างแพร่หลายทั่วภูมิภาค แต่พบว่าการส่งออกมะม่วงไปต่างประเทศนั้นมีเพียงร้อยละ 1.7 เท่านั้นส่วนร้อยละ 98 เป็นการบริโภคในประเทศเท่านั้น สถานการณ์การผลิตและการตลาดมะม่วงไทย ข้อมูลจากศูนย์สารสนเทศการเกษตร สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร โดยความร่วมมือกับกรมส่งเสริมการเกษตร ระบุว่า ในปี พ.ศ. 2557 มีพื้นที่ปลูกมะม่วงทั่วประเทศ 2,131,590 ไร่ ผลผลิต 3,308,230 ตัน พบว่ามูลค่าส่งออกมะม่วงในตลาดโลก 170,460.64 ล้านบาท ไทยได้มีส่วนแบ่งทางการตลาดอยู่อันดับที่ 9 โดยประเทศที่มีการส่งออกมากที่สุดคือ เม็กซโก 22.64% รองลงมาคือ อินเดีย 20.25% บราซิล13.18% ปากีสถาน 6.94% เนเธอร์แลนด์ 6.42% เปรู 5.71% เอกวาดอร์ 4.31% ฟิลลิปปินส์ 3.61% และจีน 1.31% ส่วนไทยมีส่วนแบ่งทางการตลาดเพียง 1.55% เท่านั้น ซึ่งถือว่าเรายังสามารถขยายตลาดสู่ต่างประเทศได้อีกมาก

ผู้จัดทำโครงงานได้สังเกตเห็นว่าการค้าขายผลไม้ (มะม่วง) ตามท้องตลาดมีการขายเป็นกิโลกรัม โดยแต่ละกิโลกรัมผู้ซื้อจะได้รับจำนวนผลไม้(มะม่วง) และราคาต่างกันทั้งนี้ขึ้นอยู่กับขนาดและคุณภาพของผลไม้(มะม่วง) ที่ทางผู้ผลิตหรือผู้ขายเป็นคนกำหนดจำนวนผลไม้(มะม่วง) และราคาขายโดยแบ่งระดับของผลไม้(มะม่วง) ตามคุณภาพหรือน้ำหนักของผลไม้(มะม่วง) ซึ่งทำให้มีปัญหาในเรื่องของจำนวนผลไม้(มะม่วง) และราคาซื้อขายที่ไม่ได้มาตรฐานแก่ผู้ซื้อและผู้ขาย

การที่ผู้ซื้อและผู้ขายได้จำนวนผลไม้(มะม่วง) และราคาซื้อขายที่ไม่ได้มาตรฐาน อาจทำให้เกิดการซื้อขายที่ไม่เป็นธรรมได้ แต่หากใช้ Weight ชั่งน้ำหนักผลไม้(มะม่วง) อย่างเดียวอาจเกิดความไม่สะดวกสบายในการคัดแยกน้ำหนักได้  ผู้จัดทำโครงงานจึงมีแนวคิดออกแบบสมองกลฝังตัวควบคุมน้ำหนักผลไม้(มะม่วง) ในแต่ละลูกผ่านการชั่งน้ำหนัก ซึ่งวัตถุประสงค์ของโครงงานต้องการคัดน้ำหนักของผลไม้(มะม่วง) โดยแบ่งการคัดขนาดออกเป็น 4 ขนาด คือ ขนาดเล็กกว่ามาตรฐาน ขนาดเล็ก ขนาดใหญ่ และขนาดมาตรฐาน ซึ่งทำให้ผลไม้(มะม่วง) ในแต่ละลูกมีขนาดใกล้เคียงหรือเท่ากันตามขนาดที่แบ่งไว้ได้ขนาดตามที่จะขาย และสามารถนำเครื่องวัดความเข้มแสงที่ได้มาพัฒนามาปรับใช้กับโครงงาน เพื่อส่งสัญญาณระบุการผ่านของผลไม้(มะม่วง) ที่ได้รับการชั่งน้ำหนักแล้ว โดยจะมีเสียงเตือนเกิดขึ้นเมื่อผลไม้(มะม่วง) ผ่านไปแล้ว และมีการเชื่อมต่อวงจรเข้ากับจอแสดงผล LCD  เพื่อแสดงค่าน้ำหนักผลไม้(มะม่วง) แต่ละลูกได้

โครงงาน “สมาร์ทไฮโดรโปนิกส์”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวสุนันทา แจ่มผล
2. นางสาวธิดา ยันตะพันธ์
3. นางสาวเพ็ญนภา เสมอกาล

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. ครูสานิต โลบภูเขียว
2. ครูนวภพ เศษเพ็ง
3. ครูณัฐพล วงษ์ยอด

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 53 จังหวัดสกลนคร

บทคัดย่อ

โครงงานเรื่อง สมาร์ทไฮโดรโปรนิกส์มีที่มาจากโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 53 จังหวัดสกลนครเป็นโรงเรียนประจำที่ส่งเสริมให้นักเรียนที่จบ การศึกษาออกไปได้มีอาชีพติดตัวไปเพื่อการเลี้ยงชีพตัวเอง ซึ่งหนึ่งกิจกรรมที่นักเรียนให้ความสนใจและสร้างรายได้ให้กับนักเรียนคือ “การปลูกผัก” ในแต่ละวันนักเรียนจะใช้เวลาว่างและช่วงเย็นหลังเลิกเรียนเพื่อไปดูแล และทางโรงเรียนได้เข้าร่วมโครงการพัฒนาทักษะ ด้านอิเล็กทรอนิกส์และการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ จึงได้นำเอาความรู้ที่ได้รับจากการเข้าร่วมอบรมมาเพื่อช่วยในการเลี้ยงไก่เนื้อ ซึ่งมีวัตถุประสงค์คือ 1. เพื่อสร้างสมาร์ทฟาร์มปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ 2. เพื่อเกิดความสะดวกสบายในการปลูกและดูแลรักษา 3. เพื่อเพิ่มคุณภาพของผลผลิต แนวคิดในการพัฒนาคือเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ภายในสมาร์ทด้วยระบบอัตโนมัติผ่านบอร์ด Arduino โดยใช้เซนเซอร์วัดค่าอุณหภูมิและความชื้น เซนเซอร์วัดระดับน้ำโดยมีขั้นตอนในการดำเนินงาน 1. ศึกษาข้อมูล ขั้นตอนและวิธีการจัดทำสมาร์ทไฮโดรโปรนิกส์ 2. ออกแบบอุปกรณ์ควบคุมภายใน
โรงเรือนผัก 3. เขียนโปรแกรมควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ในสโรงเรือน โดยกำหนดให้เซนเซอร์วัดอุณหภูมิวัดค่าเพื่อสั่งการทำงานของพัดลม และเซนเซอร์วัดค่าความเข้มแสงเพื่อสั่งการทำงานของระบบพ่นหมอก 4. ต่อวงจรไฟฟ้า และทดลองใช้โปรแกรมควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ในโรงเรือน 5. สร้างและประกอบอุปกรณ์ใส่เข้าไปในแบบจำลองสมาร์ทไฮโดรโปรนิกส์ 6. ทดลองใช้
สมาร์ทไฮโดรโปรนิกส์ และบันทึกผลการทดลอง ซึ่งผลการทดลองพบว่าจาการศึกษาและทดสอบสมาร์ทโฮโดรโปรนิกส์พบว่า เมื่อเซนเชอร์วัดค่าอุณหภูมิได้มากกว่า หรือเท่ากับ 30 พัดลมจะทำงานเพื่อระบายอากาศภายในโรงเรือน และเมื่อเซนเชอร์วัดค่าแสงได้มากกว่า 35% เครื่องพ่นหมอกจะทำงานเพื่อเพิ่มความชื้นในโรงเรือนตามที่ได้เขียนคำสั่งลงในบอร์ด Arduino

โครงงาน “ครามราชประชา”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวสุนันทา แจ่มผล
2. นางสาวธิดา ยันตะพันธ์
3. นางสาวเพ็ญนภา เสมอกาล

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. ครูสานิต โลบภูเขียว
2. ครูนวภพ เศษเพ็ง
3. ครูณัฐพล วงษ์ยอด

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์  53 จังหวัดสกลนคร

บทคัดย่อ

โครงงานสมาร์ทไฮโดรโปรนิกส์มีที่มาจากโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 53 จังหวัดสกลนครเป็นโรงเรียนประจำที่ส่งเสริมให้นักเรียนที่จบ การศึกษาออกไปได้มีอาชีพติดตัวไปเพื่อการเลี้ยงชีพตัวเอง ซึ่งหนึ่งกิจกรรมที่นักเรียนให้ความสนใจและสร้างรายได้ให้กับนักเรียนคือ “กิจกรรมผ้ามัดย้อมสีธรรมชาติ” โดยใช้ภูมิปัญญาชาวบ้านของคนในท้องถิ่น และเป็นการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบบูรณาการ การจัดกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ ในแต่ละวันนักเรียนจะใช้เวลาในชั่วโมงเรียนและช่วงเย็นหลังเลิกเรียนเพื่อไปมัดย้อมผ้าคราม และดูแลหม้อครามให้พร้อมแก่การมัดย้อมอยู่ตลอดเวลา ซึ่งมีวัตถุประสงค์คือ 1. เพื่อสร้างชุดอุปกรณ์ควบคุมหม้อ
ครามด้วยระบบอัตโนมัติ  2. เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ในหม้อคราม 3. เพื่อสร้างสูตรมาตรฐานของน้ำครามโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 53 จังหวัดสกลนคร และเพิ่มประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการย้อมคราม แนวคิดในการพัฒนาคือการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ควบคุมการเติมออกซิเจน สี และค่า pH ในน้ำครามด้วยระบบอัตโนมัติผ่านบอร์ด Arduino โดยใช้เซนเซอร์วัดค่าสี และเซนเซอร์วัดค่า pH โดยมีขั้นตอนในการดำเนินงาน  1. ศึกษาข้อมูล ขั้นตอนและวิธีการย้อมผ้าคราม
2. ออกแบบอุปกรณ์ควบคุมหม้อย้อมคราม 3. เขียนโปรแกรมควบคุมการท างานของอุปกรณ์ของหม้อย้อมคราม 4. ทดลองใช้โปรแกรมควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ของหม้อย้อมคราม 5. สร้างและประกอบอุปกรณ์ในชุดควบคุมหม้อย้อมคราม 6. ทดลองใช้ชุดควบคุมอุปกรณ์หม้อย้อมคราม และบันทึกผลการทดลอง ซึ่งผลการทดลองพบว่าเซนเซอร์วัดค่า pH ได้ในช่วง 11 – 12 จะทำการแจ้งเตือนให้หลอดไฟติดแสดงถึงน้ำครามเหมาะสมแก่การนำมาย้อมผ้า และเซนเซอร์วัดค่าสีแสดงค่าสีแดง(R) อยู่ในช่วง 20 – 25 ค่าสีเหลือง(G) อยู่ในช่วง 18 – 21 และค่าสีน้ าเงิน(B) อยู่ในช่วง 15 – 18 จะทำการแจ้งเตือนให้หลอดไฟติดแสดงถึงน้ำครามเหมาะสมแก่การนำมาย้อมผ้า ตามที่ได้เขียนคำสั่งลงในบอร์ด Arduino

โครงงาน “เครื่องคัดแยกกระดาษ”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวสุรีพร วะดี                      ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่  5
2. นางสาวปภานิช เสือจู                 ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่  6
3. นางสาวนารีรัตน์ สินสุนทรสิทธิ์ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่  6

ครูที่ปรึกษาโครงงาน : นางณุชรี อ่อนน้ำคำ

สถานศึกษา : โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 51 จังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 51 จังหวัดบุรีรัมย์ ได้จัดตั้งโครงการเรื่องการคัดแยกขยะและจัดการขยะมูลฝอย โดยมีฐานการเรียนรู้คือ ฐานธนาคารขยะ รณรงค์ให้นักเรียนมีจิตสำนึกในการทิ้งขยะ จัดการขยะ ขยะประเภทกระดาษนั้น เป็นขยะที่มีปริมาณมากที่สุด และขยะแต่ละประเภทมีมูลค่าที่แตกต่างกัน จึงได้ศึกษาหาข้อมูลเรื่องขยะรีไซเคิลและคิดค้น โครงงานเรื่อง เครื่องคัดแยกประเภทกระดาษ โครงงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการจัดการขยะจากกระดาษ โดยใช้เครื่องคัดแยกกระดาษ ที่ประดิษฐ์จากเครื่องถ่ายเอกสารเก่า  ใช้ระบบสมองกล มี KidBright เป็นตัวควบคุม  ใช้เซ็นเซอร์ sensor ตรวจจับความเคลื่อนไหวด้วยรังสีอินฟราเรด  เป็นที่ตรวจจับสีของกระดาษ  และอุปกรณ์อื่นๆ คือ 1.เครื่องถ่ายพิมพ์เก่าที่เสียแล้ว 2. มอเตอร์ DC 6 โวลต์ 3. สายไฟจัมเปอร์

ขั้นตอนการทำงาน 1.คณะจัดทำศึกษารวบรวมข้อมูลของอุปกรณ์ 1.1 ตัวเซนเซอร์แยกกระดาษ 1.2 การทำงานของ KidBright 1.3 ศึกษาวิจัยกระดาษรีไซเคิล 2. จัดซื้ออุปกรณ์ในการทำงาน 3.ต่ออุปกรณ์เพื่อเตรียมพร้อมในการทำงาน 4.เขียนโปรแกรมในการควบคุมอุปกรณ์ทดลองซอฟท์แวร์และฮาร์ตแวร์ 5.ติดตั้งอุปกรณ์เครื่องคัดแยกกระดาษและทดสอบการทำงาน 6.เก็บผลการทดลองและตรวจสอบคุณภาพและต้นทุน 7.จัดทำรูปเล่มโครงงาน การทำงานของระบบเครื่องคัดแยกกระดาษ มีดังนี้ 1.ใส่กระดาษที่ยังไม่ได้แยกประเภทลงในเครื่องแยกกระดาษ 2.เซนเซอร์ตรวจจับกระดาษที่เป็นสีและกระดาษขาว 3.ถ้าเป็นกระดาษขาวมอเตอร์จะหมุนดันกระดาษไปด้านบน ถ้าเป็นกระดาษสีมอเตอร์จะหมุนให้กระดาษไปแนวปกติ

จากการทดลองใช้ระบบคัดแยกกระดาษ อัตราการการคัดแยกประเภทกระดาษนั้น สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพตามวัตถุประสงค์

จากการทดลองสังเกตที่ปริมาณกระดาษที่คัดแยกประเภทแล้วกับระยะเวลาที่ทำงาน เครื่องคัดแยกประเภทกระดาษสามารถทำงานได้อย่างเหมาะสมตามคุณภาพ ประหยัดเวลา ประหยัดงบประมาณ

โครงงาน “ระบบฉีดน้ำในโรงเลี้ยงไก่ไข่”

ผู้จัดทำ

1. นายปริวัตน์ แสนบุญ
2. นายอัมรินทร์ ตรุษดี
3. นายพิพัฒน์ แก้วคำบัง

สถานศึกษา:  โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 50 จังหวัดขอนแก่น

บทนำ

โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 50 ได้มุ่งเน้นให้นักเรียนได้มีทักษะชีวิต และเนื่องด้วยทางกลุ่มอาชีพ เลี้ยงไก่ไข่ ได้เจอปัญหาเรื่องการตายของไก่ไข่ที่มีจำนวนมากขึ้น และการวางไข่ของไก่ไข่ได้มีจำนวนที่ลด น้อยลงและส่งผลให้เกิดความเสียหายแก่กลุ่มอาชีพเลี้ยงไก่ไข่ จึงได้มีการคิดหาวิธีการแก้ปัญหาว่าทำไมไก่ถึง ตายและจำนวนไข่ไก่จึงมีจำนวนลดลงและไม่ได้คุณภาพ ต้นเหตุมาจากส่วนไหนหรือเกี่ยวกับการลดอุณหภูมิ ความร้อนมากเกินไปจึงทำให้เกิดการตายกับไก่ในโรงเลี้ยง ทางกลุ่มจึงได้คิดหาวิธีและแนวทางการแก้ปัญหาใน การควบคุมอุณหภูมิในโรงเลี้ยงไก่ไข่ เพื่อให้ไก่สามารถวางไข่ได้มากยิ่งขึ้นและช่วยลดการตายของไก่ไข่

โครงงาน
” เครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1″

ผู้จัดทำ

1. นายศักดา ดีแสง
2. นางสาวอรณิช แสนเกิ้น
3. นางสาวกัญติกา จรัสแผ้ว

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายคมกริช บุตรอุดม
2. นายฐิติคุณ ยาวะโนภาส

สถานศึกษา: โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด

บทนำ

โครงงานเรื่อง เครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและออกแบบเครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 และเพื่อศึกษาประสิทธิภาพของเครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1

เครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 ควบคุมการทำงานโดยใช้โปรแกรม KidBright โดยกำหนดเงื่อนไข 1) ถ้าอุณหภูมิน้อยกว่าหรือเท่ากับ 60 องศา หลอดไฟจะทำงาน แต่ถ้าอุณหภูมิมากกว่า 61 องศา หลอดไฟจะไม่ทำงาน 2) ถ้าอุณหภูมิน้อยกว่า 60 องศา พัดลมจะไม่ทำงาน แต่ถ้าอุณหภูมิมากกว่าหรือเท่ากับ 60 องศาและความชื้นมากกว่า 15 พัดลมจะทำงาน 3) สามารถตรวจสอบอุณหภูมิและความชื้นในอากาศ โดยผ่าน App KidBright ซึ่งการตากโดยใช้เครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 ได้เร็วกว่าการตากแบบดั้งเดิมจาก 5 วัน เหลือ 2 วัน และสามารถทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนดได้ จึงได้ผลผลิตที่มีคุณภาพ ถูกหลักอนามัย

จากการศึกษาพบว่า การออกแบบและสร้างเครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2 in 1 และประสิทธิภาพของเครื่องอบแห้งอัจฉริยะแบบ 2in1 สามารถตรวจสอบเงื่อนไขการทำงานของอุปกรณ์ได้ ตามเงื่อนไขที่ออกแบบและสามารถเขียนโปรแกรม kidbright ควบคุมการทำงานได้ตรงตามวัตถุประสงค์ที่กำหนดได้

โครงงาน
“ถังเพาะถั่วงอกคอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำ”

ผู้จัดทำ

1. นายสัจจา ชัยนามล
2. นายอนุวัฒน์ หนองประทุม

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายคมกริช บุตรอุดม
2. นางสาวฐิติมา ผ่องแผ้ว
3. นายภีศเดช วิชัด
4. นายฐิติคุณ ยาวะโนภาส

สถานศึกษา: โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด

บทนำ

โครงงาน เรื่อง ถังเพาะถั่วงอกคอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำ มีวัตถุประสงคเ์พื่อออกแบบและสร้างถังเพาะถั่วงอก
คอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำ และทดสอบประสิทธิภาพการทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนดและสามารถส่งการแจ้งเตือนผ่าน Line เมื่อถึงระยะเวลาเก็บผลผลิต

หลักการทำงานของถังเพาะถั่วงอกคอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำ ถูกควบคุมการทำงานบอร์ด KidBright การเขียนโปรแกรม KidBright IDE เพื่อสั่งงานใหอุปกรณ์ทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนด คือเริ่มต้นการทำงาน KidBright จะทำการต้ังค่าเวลาในบอร์ด เมื่อครบระยะเวลาที่กำหนด KidBright จะสั่งงานให้มอเตอร์ปั๊มน้ำทำงาน ปั๊มน้ำ จากถัง B มารดถั่วงอกที่ถัง A คร้ังละ 3 ลิตรเป็นระยะเวลา 10 วินาทีทุก ๆ 2 ชั่วโมง เมื่อครบตามที่กำหนด KidBright จะสั่งให้มอเตอร์ปั๊มน้ำหยุด การทำงาน หลังจากน้ัน KidBright จะสั่งงานให้น้ำวนซ้า ตามเงื่อนไขที่กำหนด เป็นระยะเวลา 3 วัน และเมื่อครบระยะเวลาที่กำหนด KidBright จะส่งการแจ้งเตือนให้มาเก็บผลผลิตผ่าน Line และ KidBright ก็จะสั่งหยุดการทำงาน

จากการศึกษาพบว่า  ผลที่เกิดจากการเขียนโปรแกรม KidBright IDE เมื่อใช้ควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ที่ออกแบบเป็นถังเพาะถั่วงอกคอนโดระบบน้ำวนแบบอัตโนมัติประหยัดน้ำโปรแกรมสามารถทำงานได้ตามเงื่อนไขที่กำหนด

โครงงาน
“เครื่องช่วยอำนวยตวามสะดวกในการฝึกเดิน”

ผู้จัดทำ

1. นางสาวจันทกานต์ ไตรยวงค์
2. นางสาวพวงผกา ผิวทอง

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นายคมกริช บุตรอุดม
2. ดร.ฐิติมา ผ่องแผ้ว

สถานศึกษา:  โรงเรียนศึกษาสงเคราะหธวัชบุรี  อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด

บทนำ

โครงงานระบบสมองกลฝังตัว เรื่อง อุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการฝึกเดินมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างออกแบบและสร้างอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการช่วยฝึกเดิน จากการสำรวจปัญหาพบว่า ปัญหาการเคลื่อนไหวร่างกายที่เป็นไปอย่างยากลำบากจำเป็นต้องใช้ที่ช่วยพยุงในการเดิน ซึ่งที่ช่วยพยุงปกติจะต้องยกและค่อย ๆ ขยับ ในผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่มีกล้ามเนื้ออ่อนแรงไม่สามารถยกได้และเดินไปสักระยะหนึ่งก็เหนื่อยหรือหมดแรงในการเดิน จึงเกิดแนวคิดในการจะแก้ไขปัญหาดังกล่าวโดยจะออกแบบอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการฝึกเดินโดยไม่ต้องยกและถ้าหากหมดแรงระหว่างทางสามารถมีเบาะนั่งบังคับได้ และมีปุ่มฉุกเฉินเมื่อต้องการความช่วยเหลือ
แนวคิดและหลักการ ผู้จัดทำได้นำบอร์ด  KidBright เป็นอุปกรณ์ควบคุมการทำงานจากการเขียนโปรแกรม KidBright เพื่อสั่งงาน
อุปกรณ์ให้ทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนด คือเมื่อเริ่มต้นการทำงาน

โหมดที่ 1 คือ “โหมดฝึกเดิน”  มีเซนเซอร์ตรวจจับข้อเท้า 2 ตัวหากเซนเซอร์ทั้ง 2 ตัวตรวจพบข้อเท้าทั้ง 2 ข้าง KidBright จะสั่งให้มอเตอร์ทำงานล้อเลื่อนไปข้างหน้า หากไม่เป็นไปตามเงื่อนไขจะไม่มีการสั่งงานใด ๆ

โหมดที่ 2 คือ “โหมดบังคับ”  ถ้าหากหมดแรงกดสวิตซ์ที่ 3 เปลี่ยนโหมดเป็นโหมดบังคับ เบาะจะลงมา ตำแหน่งที่เหมาะสมกับการนั่ง กดสวิตซ์ที่ 1 เลี้ยวซ้าย กดสวิตซ์ที่ 4 เลี้ยวขวา กดสวิตซ์ที่ 1กับที่ 4 พร้อมจะกัน เดินหน้า กดสวิตซ์ที่ 3 กับที่ 4 พร้อมกันจะถอยหลัง

โหมดที่ 3 คือ “โหมดฉุกเฉิน”  เมื่อผู้ใช้ต้องการความช่วยเหลือให้กดสวิตซ์ที่ 2 KidBright จะสั่งงานให้แจ้งเตือนไปยัง
แอปพลิเคชั่น LINE

ผลจากการศึกษาพบว่า สามารถออกแบบและสร้างอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการช่วยฝึกเดินให้ทำงานตามเงื่อนไขที่กำหนดได้ถูกต้อง

โครงงาน “เครื่องทำความสะอาดบ้านอัตโนมัติ”

ผู้จัดทำ

1. นายท่อ แซ่ว่าง
2. นายชาติชาย แซ่กือ
3. นายประวิตร ทองสุระวิโรจน์

อาจารย์ที่ปรึกษา

1. นางสาวอ้อมใจ แรงเขตกิจ
2. นายอรรนพ ไชยเรือน

สถานศึกษา: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์55  จังหวัดตาก

บทนำ

การพัฒนาและปฏิรูปการศึกษา จะต้องยึดหลักการมีส่วนร่วม การพัฒนาการทางด้านเทคโนโลยีและความต้องการของทุกภาคส่วนในสังคม มีความสอดคล้องกับทิศทางการพัฒนาและเพิ่มศักยภาพการแข่งขันของประเทศ เพื่อพัฒนาเทคโนโลยีให้ก้าวหน้าไปมากกว่าเดิม เพื่อให้การผลิตภัณฑ์ทางด้านวิศวกรรมเป็นที่ยอมรับและเกิดความมั่นคงยั่งยืนในระบบการศึกษาของไทย การพัฒนาทางด้านการทำความสะอาดบ้านที่ทำงาน โดยไม่ต้องใช้มนุษย์มาทำความสะอาดบ้านในแต่ละครั้ง แต่จะใช้หุ่นยนต์ในการทำความสะอาดบ้านแทน เพราะเป็นการเพิ่มความสะดวกให้กับมนุษย์ในยุคสมัยนี้ และเพื่อเป็นการพัฒนาการทางด้านเทคโนโลยีของประเทศอีกด้วย ที่สามารถช่วยให้มนุษย์ได้ใช้เวลาในส่วนนี้ไปพัฒนาในส่วนอื่น ๆ ให้มีความก้าวหน้าขึ้นอีกด้วย

ผู้จัดทำโครงงานจึงมีแนวคิด และเห็นความสำคัญที่เกิดขึ้น จึงเกิดความสนใจที่จะแก้ปัญหาดังกล่าวข้างต้น โดยการสร้างหุ่นยนต์กวาดถูอัตโนมัติมาเป็นส่วนหนึ่งของการช่วยรักษาความสะอาดในครัวเรือนหรือในอาคารต่าง ๆ

หุ่นยนต์กวาดถูอัตโนมัติ เป็นปัจจัยหนึ่งที่ช่วยให้ความสะดวกสบายในการดำเนินชีวิตสามารถทำความสะอาดกวาดและถูได้ในเครื่องเดียว เพราะสิ่งสกปรกจะถูกดูดเข้าเครื่อง ไม่ได้ถูกปัดไปปัดมาเหมือนกับการถูบ้าน โดยใช้ผ้าถูปกติแต่เครื่องสามารถวิ่งไปมาและหลบหลีกสิ่งกีดขวางได้อย่างชาญฉลาดทุกพื้นที่ในห้องที่เครื่องสามารถวิ่งเข้าถึง เพื่อขจัดสิ่งสกปรกภายในบ้านและในห้องต่าง ๆ